بسم الله الرّحمان الرّحیم در سالروز شهادت «مالک اشتر» رهبری، «عمّار» ایشان هم از دنیا کوچ کرد و به عالَم او پیوست. «آه از غمی که تازه شود با غم دگر!» اندوه تو شد وارد كاشانه‌ام امشب مهمان عزيز آمده در خانه‌ام امشب این بیت، زبان حال دل بنده در شبِ گذشته بود؛ شب غمی نورانی برای ازدست‌دادن عالمی ربّانی. شربتی از لب لعلش نچشيديم و برفت روی مَه‌پيکر او سير نديديم و برفت... شد چَمان در چمن حُسن و لطافت، ليکِن در گلستان وصالش نچَميديم و برفت امروز، هنگامی که این دو بیت را خواندم، بغض کردم و... . ما را که تیغ دوست و دشمن نمی‌کشد ما قتلمان به دست جَناب فِراق بود این حقیر، حضرت آیت‌الله محمّدتقی مصباح یزدی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ را واقعاً جایگزین علمی و معنوی بزرگانی همچون حضرت علّامه سیّد محمّدحسین طباطبایی و آیت‌الله شهید مرتضی مطهّری ـ رضوان الله تعالی علیهما. ـ می‌دیدم و می‌دانستم و به ایشان علاقۀ شدید داشتم. از شُمار دو چشم، یک تن، کم وز شمار خِرد، هزاران بیش شهید سلیمانی از بزرگان شهدا بود و آیت‌الله مصباح از بزرگان علما بودند و داغ هر دو در دل است؛ امّا «سر خُمّ میْ سلامت، شکند اگر سبویی». خداوند مقتدر ـ جلّ جلاله. ـ رهبر معظّم انقلاب را حفظ فرماید. این مصیبت سنگین را به محضر ایشان و مولای آنان، حضرت صاحب‌الزّمان ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف. ـ و به همۀ اهل ایمان تسلیت عرض می‌کنم. سلام و رضوان الاهی، بر ارواح شریفشان باد. اسماعیل داستانی بِنیسی 1399/10/13 #آیت‌الله_مصباح، #شهید_سلیمانی، #غم، #فراق