🔴 کوتاهی از حاج‌آقا اسماعیل داستانی بِنیسی 🔷 ▫️بسم الله الرّحمان الرّحیم ▫️خداوند والا ـ جلّ جلاله، و حسنت اسماؤه. ـ می‌فرماید: «کُلُّ حِزبٍ بِما لَدَیهِم فَرِحونَ؛ هر گروهی به آنچه پیش آنان است، دلخوشند.» (مؤمنون: ۲۳، ۵۳ و روم: ۳۰، ۳۲) ▫️پس، هر کسی در دنیا به چیزی یا چیزهایی، دلخوش است. ▫️اهل دنیا به دنیایشان خوش هستند؛ مثلاً: خانه، وسیله‌ی نقلیّه، گوشی، مدرک تحصیلی، زیبایی، تیپ و پوشش‌های خاص، و خوردنی‌ها و خوراکی‌های مورد پسندشان. ▫️اهل آخرت به اعمال و صفات اخروی‌شان؛ مانند نمازخواندن، روزه‌گرفتن، حضور در مساجد، خوبی‌کردن به دیگران، مهرْبان‌بودن، مهربانی‌ورزیدن، قِرائت قرآن کریم و گناه‌نکردن. ▫️اهلُ‌الله به هیچ چیزی، جز آفریننده‌ی مهربانشان (شناختن او، مَحبّت به او، یاد او، خشنودی او و محبّت او به آنان) دلخوش نیستند؛ اگرچه از نعمت‌های حلال دنیا و اعمال و صفات اخروی هم ممکن است لَذّت ببرند. ▫️چرا زاهد اَندَر هوای بهشت است؟ / چرا در هوای «بهشت‌آفرین» نیست؟ ▫️راستی! ما به چه چیزهایی دلخوش هستیم؟ 🆔 @benisiha_ir | 💻 benisiha.ir