❤️💛❤️💛❤️💛❤️ 💛❤️💛❤️ 🌦 طلوع باران 🌦 🔺 ادامه‌ی جلسه‌ی ۲۵🔺 💛زمینِ جان💛 کیفیت احیای مردگان به تعیّن نفس هرکس بستگی دارد.خداوند در آیۀ 19 سورۀ روم می‌فرماید: "يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ." زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج می‌کند و زمین را پس از مرگش احیا می‌نماید؛ و شما این‌گونه خارج می‌شوید. مرگ زمین، فصل زمستان است که درختان به چوب خشکی تبدیل می‌شوند و حتی معلوم نیست چه درختی بوده‌اند. إحیای زمین نیز حالت آن در فصل بهار است که به حیاتی که در درونش است، زنده می‌‌شود و گیاهان از آن می‌رویند و درختان سبز می‌گردند. این، حیات جدیدِ زمین است که مسیر زمستان تا بهار را طی کرده و در آن، شاخ و برگ و میوه‌ها جدید شده‌اند. برگ‌های پاییزی، خشک‌اند و آثار حیات ندارند؛ اما برگ بهاری لطیف است و حیات و اثر دارد. زمینِ جان ما نیز جسم است و درختمان نفس. مرگ، زمستان است و حیات، بهار. ما پس از مرگ، در قبر می‌رویم و نفسمان زیر خاک پرورش پیدا می‌کند تا در بهار جوانه بزند و متناسب با ملکاتش برگ و میوۀ جدید بدهد. بذر گیاهان را باغبان در زمین خاکی کاشته است. اما بذر ملکات نفس را خود ما به اختیار در زمینِ جانمان می‌کاریم. اثر یعنی باقیماندۀ هرچیز که پس از رفتنش بماند و به بیننده بفهماند که او بوده است. دربارۀ انسان، شئون حیات دنیا همه رفتنی‌اند و اثری که بعد از مرگ از او می‌ماند، نفس اوست که دوباره ظهور می‌یابد و تعین خود را نشان می‌دهد. همان‌طور که اثر بذر در خاک می‌ماند و دوباره می‌روید تا نشان دهد که هنوز هست. حیات دوباره هم به این اثر مربوط است. به بیان علاّمه طباطبایی(رحمةالله‌علیه): خداوند مردگان را نیز دوباره به احياى جديد زنده می‌کند و از قبرهایشان بیرون می‌آورد . آنجاست که زمینِ جان آن‌ها دوباره زنده می‌شود، منتها به حیاتی برتر از ماده؛ و نفسشان ظهور پیدا می‌کند، منتها لطیف‌تر، تازه‌تر و شکوفاتر از قبل؛ که اگر مثل قبل باشد و تغییری نکند، دور بیهوده و باطل است. بر همین اساس، معاد جسمانی نیز اثبات می‌شود و تناسخ یعنی برگشت به ماده، رد می‌گردد. ادامه دارد... برگرفته از بیانات استاد عزیز سرکار خانم لطفی آذر به کانال شهید ابراهیم هادی بپیوندید 👇💐 @bentolhodahasanabad 💛❤️💛❤️ ❤️💛❤️💛❤️💛❤️