️ سوالی که سوال خیلیاس👇 ❓این چہ پیمانی است کہ در عالم ذر با خدا بستہ ایم کہ همگان آن را فراموش کرده اند؟ و هیچ کس آن را به خاطر نمى آورد؟ 🔰 پاسخ بسم‌الله الرحمن الرحیم نه، آن تعهد را همه به خاطر دارند. منتها در شرایط معمولی که گرفتاری‌ها و این آلودگی‌ها به دنیا و امثال دنیا، باعث شده که روی آن تعهد با یک غباری پوشیده بشود...با یک پرده‌ای پوشیده بشود که دیده نشود... 🔵اما در شرایط سخت، مثل وقتی که انسان داخل کشتی نشسته و کشتی دارد غرق می‌شود، آن‌جا با تمام وجودش ربوبیت خدا را دارد حس می‌کند و متوجه می‌شود. 🔴یک بار که در هواپیما نشسته بودیم و هواپیما داشت تکان‌های خیلی شدیدی می‌خورد، یک خانمی که خیلی بد لباس [بود از نظر پوشش و حجاب] و اصلا به او نمی‌آمد که ذره‌ای دین داشته باشد [می‌شد متوجه شد که انسان معتقدی است] چون اولین کسی بود که رو به من کرد و گفت حاج‌آقا چه ذکری بگویم؟ چه دعایی کنیم اینجا... الآن؟ خب اینجا ما فهمیدیم که این تعهد در فطرتش هست، منتها حالا دنیا و این‌ها باعث شده که فراموش کند. پس نه، در ذات ما، در فطرت ما هست... منتها روی آن پوشیده شده و در شرایط سختی که انسان گرفتار می‌شود و دستش که از همه‌جا کوتاه می‌شود با تمام قوا، آن ربوبیت خدا را درک می‌کند که «ألَستُ بِرَبّکم قالوا بلی» ... آنجا کاملا متوجه می‌شود، پس اینکه فراموش کردیم، اینجوری نیست! [درستش این است که بگوییم بواسطه مشغله‌های بیهوده دنیایی] روی آن را پوشانده‌ایم... به موقع خودش را نشان می‌دهد. استاد محمدی شاهرودی 👇 🔹@beroozmaaref