بشارت‌می‌دهم خوش‌روزگاری
نماز امام حسن عسکری علیه السلام - مفاتیح الجنان: نماز آن وجود مبارک چهار رکعت است که در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» پانزده بار سوره «زلزال» و در رکعت دوّم بعد از «حمد» پانزده بار سوره «توحید» خوانده می‌‌شود. و چون از نماز فارغ شد این دعا را بخواند: اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ خدایا! از تو می‌‌خواهم بِأَنَّ لَکَ الْحَمْدَ، به حق آنکه ستایش تنها از آن توست، لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ شایسته پرستشی جز تو نیست، الْبَدِیءُ قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ، تویی سرآغاز هر آنچه هست، وَ أَنْتَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ، و تویی زندهٔ به خود پایدار، وَ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ و شایسته پرستشی جز تو نیست، الَّذِی لا یُذِلُّکَ شَیْءٌ، چیزی خوارت نسازد، وَ أَنْتَ کُلَّ یَوْمٍ فِی شَأْنٍ، و تو هر روز در کاری هستی، لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ شایسته پرستشی جز تو نیست، خَالِقُ مَا یُرَی وَ مَا لا یُرَی، آفریننده هر آنچه به دیده آید و هر آنچه نادیده باشد، الْعَالِمُ بِکُلِّ شَیْءٍ بِغَیْرِ تَعْلِیمٍ، دانای به هر چیز بی آنکه آموخته باشی، أَسْأَلُکَ بِآلائِکَ وَ نَعْمَائِکَ از تو خواستارم به حق عطایا و نعمت‌هایت، بِأَنَّکَ اللّهُ الرَّبُّ الْوَاحِدُ ای آن که تویی خدا و پروردگار جهانیان، لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ یکتایی که شایسته پرستشی جز او نیست الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ، بخشایشگر مهربان، وَ أَسْأَلُکَ و از تو می‌خواهم بِأَنَّکَ أَنْتَ اللّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ به آنکه تویی خدایی که شایسته پرستشی جز تو نیست، الْوِتْرُ الْفَرْدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ، یگانهٔ یکتای بی‌ همتای بی‌ نیازی الَّذِی لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ که نه زاده است، و نه زاده شده، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ، و برای او همتایی نیست، وَ أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ اللّهُ و از تو می خواهم به خدایی ات لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ که شایسته پرستشی جز تو نیست اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ، ای مهرورز آگاه، الْقَائِمُ عَلَی کُلِّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ، ناظر بر همگان و آنچه فراهم آورده‌ اند، الرَّقِیبُ الْحَفِیظُ، ای آن که دیده‌ بان و نگاهداری، وَ أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ اللّهُ و از تو درخواست می‌ کنم به خدایی‌‌ات الْأَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ، که سرآغاز است پیش از آنکه چیزی باشد، وَ الْآخِرُ بَعْدَ کُلِّ شَیْءٍ، و سرانجام است پس از هر آنچه هست، وَ الْبَاطِنُ دُونَ کُلِّ شَیْءٍ، و ای ژرفای هر چه هست، الضَّارُّ النَّافِعُ و ای زیان رسان سودبخش، الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ، و فرزانه دانا، وَ أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ أَنْتَ و از تو می‌ خواهم به خدایی‌ات اللّهُ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ که در پرستش یگانه‌ای، الْحَیُّ الْقَیُّومُ، زنده و پاینده‌‌ای، الْبَاعِثُ الْوَارِثُ ای برانگیزنده، میراث بر، الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ، و ای مهرورز، منّت گذار، بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، ای پدیدآورنده آسمان‌‌ها و زمین، ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، صاحب شکوه و بزرگواری، وَ ذُو الطَّوْلِ وَ ذُو الْعِزَّةِ وَ ذُو السُّلْطَانِ، و ای بخشایشگر عزتمند و دارای سلطنت پایدار، لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ شایسته پرستشی جز تو نیست که أَحَطْتَ بِکُلِّ شَیْءٍ عِلْماً، دانشت همه را فرا گرفته، وَ أَحْصَیْتَ کُلَّ شَیْءٍ عَدَداً، و شماره هرچه هست دانی، صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ. بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست. 📚الگو ایرانی