شأن نزول آیه 17 سوره انفال: فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ ۚ وَمَا رَ‌مَيْتَ إِذْ رَ‌مَيْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَ‌مَىٰ ۚ وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿١٧﴾ و شما آنان را نكشتيد، بلكه خدا آنان را كُشت. و چون [ريگ به سوى آنان‌] افكندى، تو نيفكندى، بلكه خدا افكند. [آرى، خدا چنين كرد تا كافران را مغلوب كند] و بدين وسيله مؤمنان را به آزمايشى نيكو، بيازمايد. قطعاً خدا شنواى داناست. 🔪 شکست مشرکان با معجزه بر پایه روایتی در روز بدر جبرئیل به پیامبر اسلام فرمود مشتی خاک بردار بر روی دشمن بپاش. هنگامی که دو سپاه در مقابل هم قرار گرفتند پیامبر(ص) به علی(ع) گفت مشتی از سنگ‌ریزها به من بده و آن را به طرف مشرکان پاشید و فرمود: «مسخ و زشت باد این چهره‌ها». بر اساس روایات آن شن‌ها به چشم و دهان دشمنان رفت و مسلمانان به طرف آنها حمله کردند و شکستشان دادند. وقتی مشرکان شکست خوردند آیه «وَمَا رَ‌مَيْتَ إِذْ رَ‌مَيْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَ‌مَىٰ» نازل شد که تو نبودی به سمت دشمن سنگ‌ریزها را انداختی بلکه خدا بود. طبرسی این کار را از معجزات الهی معرفی کرده‌است. 📚 ویکی شیعه @besharat_ir