لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيكَ مَهْمَزٌ وَ لاَ لِقَائِلٍ فِيكَ مَغْمَزٌ وَ لاَ لِخَلْقٍ فِيكَ مَطْمَعٌ وَ لاَ لِأَحَدٍ عِنْدَكَ هَوَادَةٌ
در شخص تو بر احدى جاى نكته گيرى و عيب جويى وجود ندارد نه مردم طماع در تو طمع توانند كرد و نه نابجا و ناحق كسى به تو اميدى تواند داشت
يُوجَدُ الضَّعِيفُ الذَّلِيلُ عِنْدَكَ قَوِيّاً عَزِيزاً حَتَّى تَأْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ
مردم خوار و ناتوان نزد تو عزيز و توانايند تا آنكه حق آنان را از سركشان قوى بگيرى
وَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ عِنْدَكَ ضَعِيفاً (ذَلِيلاً) حَتَّى تَأْخُذَ مِنْهُ الْحَقَ
و مردم قوى و با عز و اقتدار نزد تو خوار و ذليلند تا آنكه حق مظلومان را از آن ظالمان بازستانى
الْقَرِيبُ وَ الْبَعِيدُ عِنْدَكَ فِي ذَلِكَ سَوَاءٌ
نزد تو در حكم مذكور دور و نزديك يكسانند
شَأْنُكَ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُكَ حُكْمٌ وَ حَتْمٌ وَ أَمْرُكَ حِلْمٌ وَ عَزْمٌ
شأن و كار تو حق و صدق و مرافقت است و سخن تو حكم خدا است شأن و خلق تو حلم و بردبارى و عزم ثابت است
وَ رَأْيُكَ عِلْمٌ وَ حَزْمٌ (وَ جَزْمٌ) اعْتَدَلَ بِكَ الدِّينُ وَ سَهُلَ بِكَ الْعَسِيرُ وَ أُطْفِئَتْ بِكَ النِّيرَانُ وَ قَوِيَ بِكَ الْإِيمَانُ
و رأى تو علم مآل انديشى است دين اسلام به وجود تو عدل و استحكام يافت و هر امر مشكل به دست تو آسان گشت آتش جنگ و فتنه ها به نيروى تو خاموش گرديد و ايمان بواسطه تو قوت گرفت
وَ ثَبَتَ بِكَ الْإِسْلاَمُ وَ هَدَّتْ مُصِيبَتُكَ الْأَنَامَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
و اسلام ثبات يافت مصيبت تو خانه خلق را ويران ساخت بارى ما همه از جانب خدا آمده و بسوى او باز مى گرديم
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَالَفَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَرَى عَلَيْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَكَ وَ غَصَبَكَ حَقَّكَ
خدا لعنت كند آنكه تو را شهيد كرد و خدا لعنت كند آنكس كه با تو مخالفت نمود و خدا لعنت كند آنكس را كه بر تو افترا بست و خدا لعنت كند آنان را كه به تو ظلم و ستم كردند و حق تو را غصب كردند
وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بُرَآءُ
و خدا لعنت كند آنكس را اين خبر به او رسيد راضى و شادمان گرديد ما از آنان به درگاه خدا بيزارى مى جوييم
لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً خَالَفَتْكَ وَ جَحَدَتْ وِلاَيَتَكَ وَ تَظَاهَرَتْ عَلَيْكَ وَ قَتَلَتْكَ وَ حَادَتْ عَنْكَ وَ خَذَلَتْكَ
خدا لعنت كند امتى را كه با تو مخالفت كرد و مقام ولايتت را انكار نمود و بر عليه تو همدست شدند و به قتل تو برخاستند و راه خلق را بسوى تو بستند و تو را مخذول و خوار داشتند
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ
سپاس خداى را كه آتش دوزخ را مأواى آنان كرد كه بسيار بد منزلگاهى است براى واردانش
أَشْهَدُ لَكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ وَلِيَّ رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالْبَلاَغِ وَ الْأَدَاءِ (وَ النَّصِيحَةِ)
گواهى مى دهم براى تو اى ولى خدا و رسول او صلى الله عليه و آله كه تو تبليغ دين و اداء وظيفه امامت كردى
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ حَبِيبُ (جَنْبُ) اللَّهِ وَ بَابُهُ وَ أَنَّكَ جَنْبُ (حَبِيبُ) اللَّهِ وَ وَجْهُهُ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَى
و نيز گواهى مى دهم كه تو دوستدار و محبوب خدايى و درگاه رحمت خدا هستى و همانا تو جنب حق و وجه خدا و همانا تو آن جنب الله و وجه اللهى كه از آن جانب و از آن وجه بسوى خدا توجه بايد كرد
وَ أَنَّكَ سَبِيلُ اللَّهِ وَ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و توئى راه خدا و توئى بنده خاص خدا و برادر رسول خدا صلى الله عليه و آله
أَتَيْتُكَ زَائِراً لِعَظِيمِ حَالِكَ وَ مَنْزِلَتِكَ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ بِزِيَارَتِكَ
من به زيارت تو آمده ام بواسطه شأن عظيم و قرب و منزلتى كه تو را نزد خدا و نزد رسول اوست و به زيارتت تقرب به خدا مى جويم
رَاغِباً إِلَيْكَ فِي الشَّفَاعَةِ أَبْتَغِي بِشَفَاعَتِكَ خَلاَصَ نَفْسِي مُتَعَوِّذاً بِكَ مِنَ النَّارِ
و شوق و رغبت به شفاعتت دارم كه به آن شفاعت نجات و خلاصى خود را از آتش دوزخ در پناه تو مى طلبم
هَارِباً مِنْ ذُنُوبِيَ الَّتِي احْتَطَبْتُهَا عَلَى ظَهْرِي فَزِعاً إِلَيْكَ رَجَاءَ رَحْمَةِ رَبِّي
و از گناهانم كه بارى سنگين بر پشت خود افكنده ام فرار مى كنم در حالتى كه با جزع و زارى بسوى تو و اميدوارى به رحمت پروردگارم
أَتَيْتُكَ أَسْتَشْفِعُ بِكَ يَا مَوْلاَيَ إِلَى اللَّهِ وَ أَتَقَرَّبُ بِكَ إِلَيْهِ لِيَقْضِيَ بِكَ حَوَائِجِي