🔷السلام علیک یا ریحانه الحسین علیه‌السلام 🔷 گهواره پَر، خلخال پَر، دندان من پَر آن گوشواره پَر، سَرِ جانان من پَر من خواب بودم خیمه‌ها آتش گرفت و از هُرم آتش، خواب از چشمان من پَر موهای خوبم، معجرم، بال و پرم سوخت ققنوسم و خاکستر زندان من پَر از هلهله آشوب بین کودکان بود هنگام بازی حرمت مهمان من پَر «هل من معینِ» آخرت را تا شنیدم قنداقهٔ شش ماهه از دامان من پَر مثل انارِ دانه دانه شد برادر روح علی اکبرت، ریحان من پَر تا چند قطره آب از دریا طلب شد مرد نبرد و ساقی میدان من پَر حالا که خواندی روضه را مکشوف با سر مثل تو بابا روضهٔ پنهان من پَر: از ناقه افتادم نبودی تا ببینی خار مغیلان بر تن نالان من پَر باران سنگ از بام‌ها بارید بابا چتر عبایت؛ سایبان جان من پَر همراه جشن کودکان شام خواندم شاه و گدا پَر، ماه پَر، سلطان من پَر از گوش تو از گوش من خون می‌چکد آه! بعد از لب زخمت، لب خندان من پَر پاهای من پر آبله پاهای تو کو؟! راهی شدی با نیزه پس درمان من پَر روئیده بر اندام من گل‌های نیلی از باغ نیلوفر به سویت جان من پَر #امیرحامد_ولیان 🔶به امید گوشه نگاهی🔶