🌼 پرسش: من نميفهم بلاهايي که موجب تنبيه و تاديب يا تزفيع درجه يا بخشش گناهان انسان هستند را چرا ما وظيفه داريم از آنها دوري کنيم و سعي در رفع آنان کنيم آيا اين دو منافاتي باهم ندارند؟ اگر برخي بلاها رحمت و عنايت خداست اينکه ما دعا بر رفع آن کنيم چگونه اين دو منافات ندارند و خوب هم هست که براي رفعش دعا کنيم؟ 🌼 پاسخ: لا تادبنی بعقوبتک عاملنی بفضلک انسان tخواهی نخواهی در دنیا دچار مصیبت می شود و همان طور که قبلا گفتیم این مصیبت ها و بلاها انواع مختلفی دارد . گاهی این مصیبت ها بر انسان سخت است و انسان در تحمل آنها دچار مشکل می شود . خوب است که انسان دائم دعا کند که دچار امتحان و بلای سخت نشود و بلا و امتحان او در دینش نباشد و موجب خراب شدن آخرتش نشود. اهلبیت در دعاهای خود دائم این را از خدا می خواستند و به ما یاد داده اند که از خدا بخواهیم: الهی عاملنی بفضلک و لا تعاملنی بعدل یا کریم. خدا با فضل خود با ما معمله کن نه از باب عدل خودت. چرا که اگر بخواهد هر گناه ما با یم بلا در این دنیا پاک شود (از روی عدل) سراسر زندگی ما بلا خواهد شد برای همین از خدا می خواهیم که از روی فضل خود با ما برخورد کند. همچنین دعا می فرمودند : الهی لا تادبنی بعقوبتک خدابا ارگر می خواهی مرا ادب کنی با عقوبت خودت ادب نکن من طاقت ندارم. گاهی بلاها در زندگی ما از با تادیب ما هستند اما ما طاقت آن را نداریم. در قرآن هم داریم: " ربنا لا تحملنا ما لا طاقت لنا به" گناه عقوبت دنیای هم دارد اما ما توان تحمل ان را نداریم گر چه این عقوبت باعث پاک شدن ما نیز می شود ولی ما از خدا می خواهیم که از روی لطف و مهربانی ما را ببخشاید که دیگر نیازی به پاک شدن با عقوبت نداشته باشد. پس منافاتی بین این دو نیست که بلا برای رفع کناهان ما یا ترفیع درجه ماست اما ما از خدا می خواهیم که ما را به وسیله دیگر(غفران و رحمت خود) ترفیع دهد و یا گناهان ما را ببخشد. یا از خدا بخواهیم آسان تر از ما امتحان بگیرد. https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0