ا يكون و ما هو كائن) تا روز قيامت مي باشد. و به محض توجه به مقام نورانيت خود. بالفعل به همه جهان و جهانيان و به همه امور عالم و به هر حادثه (خواه شخصي و خواه اجتماعي) كه پيش آمده و در حال وقوع است و يا رخ خواهد داد، آشنا و با خبر مي گردد. و بدين ترتيب همه اشياء براي امام ـ عليه السلام ـ روشن و هيچ چيز از نظر و ديده باطني او پوشيده نيست. هر چند در رفتار و كردار مانند ساير مردم، به علل و اسباب ظاهري روي مي آورد». اما این که امام زمان به احوال همه آگاه است و در عین حال دو شنبه و پنج شنبه هم نامه اعمال به ایشان ارائه می شود درست است که امام آگاه از اعمال است اما ثبت اعمال به صورت کامل در دو روز انجام می شود این اعمال ثبت شده ای است . چه بسا کسی عملی انجام دهد و با تبعات و پیامد های آن عملش را توسط استفار رفع می کند که این را هم امام زمان می بیند. پی نوشت ها: 1 . سوره توبه/105. 2 . تفسیر نمونه، ج8، ص125. 3 . کافی، ج1، ص171. 4 . الزام الناصب، ص6، روزگار رهایی، ص648. 5 . شیخ مفید، اختصاص، ص217. 6 . «السلام علیک یا عین الله فی خلقه»، (مفاتیح الجنان، دعای روز جمعه). 7 . علامه مجلسی، بحارالانوار، ج50، ص155، ح42. 8 . حبیب‌الله طاهری، تحقیقی پیرامون امامت عامه وخاصه، ص76-85. 9 . محسن خرازی، بدایة المعارف، بحث صفات امام (علم امام). 10 . علامه مجلسی، بحارالانوار، ج26، ص109، (حدود22 روایت نقل شده است). 11 . همان، باب 12، ص159 به بعد. 12 . همان، باب 8و9، ص132، 154. 13 . مهدویت، پرسش‌ها و پاسخ‌های، معاونت پژوهش موسسه آینده روشن.