به سوی ظهور
🔵 یار غار در کتاب خاطراتش می نویسد: 🔥در سالهای ایران توسط ، سربازهای و افسران و درجه دارانشان در خیابان امیرآباد یک باشگاه داشتند. 🔺روزانه به هر کدام یک بسته به عنوان جیره غذایی میدادند که هر بسته برای مصرف 5-6 نفر کافی بود. 🍶دو بطری ویسکی و دو بسته سیگار خوب هم جیره آنها بود. ♨️آمریکایی ها با همین کنسروها، (ایرانیها آن زمان کنسرو ندیده بودند) و هرزه ایرانی را جلب می کردند. 💥آنها به سرعت باشگاه امیرآباد را به مرکز فحشا تبدیل کردند. کامیون های آمریکایی به مرکز شهر می آمدند و دخترها را جمع می کردند و به باشگاه می بردند. ❌دخترهایی که به این اوضاع تمایل داشتند صف می کشیدند و می رفتند، مثل اینکه در صف اتوبوس هستند. 🇱🇷امریکایی ها هرچند پول نداشتند با همین بسته ها دخترها را راضی می کردند... 🔵اما نکته عجیب آن که او می نویسد: 📛یکی از کسانی که به آمریکایی ها سرویس می داد، شاه بود. 🔹من با او صحبت کردم و گفتم که این کار صحیح نیست و عمل شما در شان های کنار خیابان است. 🔸خاله محمد رضا خیلی رک و صریح گفت: خیر ! افرادی که در باشگاه هستند هم تیپ ما هستند و هیچ اشکالی ندارد! (خاطرات فردوست ،ج 1، ص 41 ) 👇👇👇👇 🔰 این است حکایت ها و فاحشه های زن یا مرد ایرانی 👈🔰اگر پای زائر یا مسافر یا و خصوصا در میان باشد، رگ غیرت بعضی جماعت روشنفکر ورم می کند که وا غیرتا! وا ناموسا! وا ایرانا! 👈اما اگر پای زن باره های فرنگی در میان باشد، و پارتی در و و.. باشد، غارت زنان و ناموس ایرانی می شود: پرستیژ و کلاس و خوشگذرانی بین المللی 🤔و حتی های «چهل سال بدبخت» مان از تا هم در بزم شرکت می کنند و سرخوشند به سلامتی استعمار! ✔️این است دنیای روشنفکری. دنیای فرنگ پرست و نژادپرست، مملو از تناقض و استانداردهای پارادوکسیکال، شیفته هوس چرانی و البته غر و نق زدن و طلبکاری.... ✍ 🔷🔷🔷🔷🔸🔷🔷🔷🔷🔸 🆔 @besooyezohur
26 مشاهده