حسن رحیمپور ازغدی: پدرم نگران مادامالعمر «عدالت و کارآمدی» در جمهوری اسلامی و حفاظت از میراث امام وشهدا بود
حسن رحیمپور ازغدی:
🔻برای استاد و پدر ما، حتی در آخرین روزها، درد دین و دغدغه مستضعفین و انقلاب، مقدم بر درد بیماریهایش بود. از شبنامهنویسیهای دهه سی و چهل تا روزنامهنویسیهای پس از انقلاب، هزاران صفحه با خون دل نوشت. خانهاش، کارکرد دانشگاه و حوزه در تربیت و کادرسازی از صدها شاگرد دیندار انقلابی یافت.
🔻او «استاد دردمندی» و «مرد همیشه نگران خلق» بود که در سالهای سخت پیش از انقلاب با علما و روشنفکران و چریکها مرتبط و در کار مبارزه بود اما سالهای پس از انقلاب را از جهاتی سختتر میدانست و شبانهروز ، نگران مادامالعمر «عدالت و کارآمدی» در جمهوری اسلامی و حفاظت ازمیراث امام وشهدا بود و رهبری پس از امام را رسالتی خطیر با کارنامهای موفق می دانست.
🔻جز "نویسنده منتقد"، امضائی نداشت و همه نوشته هایش را حتی آن بخش که رسانه ها منتشر نمیکردند با " لاحول ولاقوة الا بالله العلی العظیم"، مهر میکرد. یک ریال از بیت المال به هیچ مناسبت برنداشت و حتی اجازه نداد سنگ قبر فرزند شهیدش حمید ، غواص کربلای۴ را بنیادشهید بپردازد.
🔻به التقاط و تحجر، لحظهای آتشبس نداد و با خطر فساد و اشرافیگری در حکومت دینی، لحظهای سازش نکرد. کلماتش پیرو سبک زندگیش بود. جدا از عاطفه فرزندی و بیاغراق، عرض میکنم از جهاتی متعدد، مردی چون او در همه عمر ندیدهام.
🔻برای آن دینآشنای دلسوز که سراسر زندگی اش به محرومین خدمت کرد واز هزینه جهیزیه ازدواج فرزندانش تا مخارج مجلس ختم خودش، همه جا فقرا را شریک کرد و تا آخر حتی در بستر بیماری به مجاهدین سراسر عالم می اندیشید، با ذکر صلوات بر محمد(ص) و آلمحمد(ع) طلب رحمت و مغفرت بفرمایید.
🇮🇷بدون مرز
@bedonemarz
@bedonemarz