🏴🏴🏴🏴 بسم الله الرحمن الرحیم 🏴🏴🏴🏴 «اللّهُمَّ صَلِّ عَلَى الصِّدّیقَةِ فاطِمَةَ الزَّکِیَّةِ حَبیبَةِ حَبیبِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ اُمِّ اَحِبّآئِکَ وَ اَصْفِیآئِکَ الَّتِى انْتَجَبْتَها وَ فَضَّلْتَها وَ اخْتَرْتَها عَلى نِسآءِ الْعالَمینَ، اللّهُمَّ کُنِ الطّالِبَ لَها مِمَّنْ ظَلَمَها وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّها وَ کُنِ الثّائِرَ، اَللّهُمَّ بِدَمِ اَوْلادِها، اللّهُمَّ وَ کَما جَعَلْتَها اُمَّ اَئِمَّةِ الْهُدى وَ حَلیلَةَ صاحِبِ اللِّوآءِ وَ الْکَریمَةَ عِنْدَ الْمَلاَءِ الاَْعْلى فَصَلِّ عَلَیْها وَ عَلى اُمِّها صَلوةً تُکْرِمُ بِها وَجْهَ اَبیها مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ تُقِرُّ بِها اَعْیُنَ ذُرِّیَّتِها وَ اَبْلِغْهُمْ عَنّى فى هذِهِ السّاعَةِ اَفْضَلَ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ. (اللَّهُمَ‏ عَجِّلْ‏ فَرَجَ وَلِيِّکَ وَ ابْنَ وَلِيِّكَ وَ اجْعَلْ فَرَجَنَا مَعَ فَرَجِهِمْ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ)» 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 حضرت فاطمة سلام الله علیها: «سَمِعتُ أبی (ص) فی مَرَضِهِ الَّذی قُبِضَ فیهِ یقولُـ وقَدِ امتَلَأَتِ الحُجرَةُ مِن أصحابِهِ: أیهَا النّاسُ! یوشِک أن اُقبَضَ قَبضاً سَریعاً، وقَد قَدَّمتُ إلَیکمُ القَولَ مَعذِرَةً إلَیکم، ألا وإنّی مُخَلِّفٌ فیکم کتابَ رَبّی عز و جل وعِترَتی أهلَ بَیتی. ثُمَّ أخَذَ بِیدِ عَلِی فَقالَ: هذا عَلِی مَعَ القُرآنِ وَالقُرآنُ مَعَ عَلِی، لا یفتَرِقانِ حَتّی یرِدا عَلَی الحَوضَ، فَأَسأَلُکم ما تَخلُفونّی فیهِما» حضرت فاطمه سلام الله علیها: «از پدرم در زمان بیماری ای که به رحلت ایشان انجامید شنیدم ـ در حالی که اتاق از اصحاب پر شده بود ـ می فرمود: «ای مردم! نزدیک است که به سرعت قبض روح شوم و پیش از این، آنچه را شرط بلاغ بوده تا عذری باقی نگذارد، با شما گفته ام. بدانید من، کتاب پروردگارم عز و جل و خاندانم، اهل بیتم را میان شما برجای می نهم». سپس دست علی را گرفت و فرمود: «این علی، با قرآن است و قرآن، با علی؛ از هم جدا نمی شوند، تا کنار حوض [کوثر] نزد من آیند و از شما می پرسم که، با آن دو چه کردید» (ينابيع المودّة : ج ۱، ص ۱۲۴، ح ۵۶) 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 گل، بر من و جوانی من گریه می‌کند بلبل به خسته جانی من گریه می‌کند از بس که هست غم به دلم، جای آه نیست مهمان به میزبانی من گریه می‌کند از پا فتادهِ پا و زِ کار اوفتاده دست بازو به ناتوانی من گریه می‌کند گل‌های من هنوز شکوفا نگشته‌اند شبنم به باغبانی من گریه می‌کند در هر قدم نشینم و خیزم میان راه پیری، بر این جوانی من گریه می‌کند گردون، که خود کمان شده، با چشم ابرها بر قامت کمانی من گریه می‌کند این آبشار نیست که ریزد، که چشم کوه بر چهره‌ی خزانی من گریه می‌کند فردا مدینه نشنود آوای گریه‌ام بر مرگ ناگهانی من گریه می‌کند (شعر از استاد حاج آقا علی انسانی) 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 سلام علیکم فرا رسیدن سالروز شهادت جانسوز و مظلومانه، بضعة قلب المصطفی، ام الائمة و النجباء، صدیقه ی کبری، شفیعه محشر، مدافع حیدر، حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها که الگویی بی بدیل برای همه ادوار در دفاع از حریم ولایت و امامت می باشد را خدمت شما عزیز و ارجمند که همواره از ارادتمندان این بانو هستید تسلیت و تعزیت عرض می نمایم.🖤🙏 ارادتمندتان - حمید اردستانی