♦️ #مقاومت یا #تسلیم؟!...
بعد شهادت یحیی سنوار و رصد حرفهای دوستان و دشمنان لازم بود این متن را بنویسم:
✌️ بیایید برویم ۱۴۰۰ سال قبل؛ شخصی آمده و میخواهد با ظلم و ظالم مبارزه کند.
ارتشی دارد؟! خیر.
پشتوانه ی مردمی دارد؟! خیر.
ابرقدرت ها حامی او هستند؟! خیر.
و هر آنچه امروز به عنوان نقد به جبهه مقاومت مطرح است آن‌روزها هم مطرح بود ولی آن شخص با ایمان راسخ ایستاد ، جانشینان او هم در مظلومیت و غربت و تنهایی و زندان و پادگان نظامی، زندگی کردند و نهایتا یکی یکی شهید شدند ولی مقاومت کردند و امروز بعد ۱۴۰۰ سال پیام او جهانی شده است.
اگر پیامبر میگفت من که عِدّه و عُدّه ای ندارم پس تسلیم شوم امروز اسمی از اسلام در جهان بود؟!
مگر پیامبر را تمسخر نمیکردند؟! مگر یاران پیامبر را ترور شخصیتی و فیزیکی نمیکردند؟! مگر علیه او جنگ ایجاد نمیکردند؟! مگر در شعب ابی طالب وضعیت به جایی نرسید که پوست حیوانات را میجوشیدند و میخوردند؟! پس چرا پیامبر تسلیم نشد؟!
پیامبر و امامان و علمای مجاهد ما با اینکه عِدّه و عُدّه ای نداشتند ، تسلیم زورگویی دشمنان نشدند و مقاومت کردند حالا که جبهه ی مقاومت ، طرفداران میلیونی در دنیا پیدا کرده است و کلی تجهیزات برای مبارزه دارد، دم از تسلیم و سازش میزنید؟! این با کدام منطق اسلام و حتی کدام منطق انسانی سازگار است که چون طرف مقابل وحشی است پس من از ناموسم دفاع نکنم، من از ارزش هایم دفاع نکنم ، من عزتم را رها کنم و ذلت را بپذیرم. با کدام منطق؟!
آهان، منطق دموکراسی؟! مگر جمهوری اسلامی با رای اکثریت مردم استقرار پیدا نکرد؟! مگر دهه ی ۶۰ اکثریت مردم به این نظام رای ندادند؟! خب پس چرا به رای مردم تمکین نکردند؟! چرا کودتای نوژه را ایجاد کردند؟! چرا شخصیت هایی که اکثریت مردم به تفکر آنها رای داده بودند ترور کردند؟! چرا صدام با پشتوانه ی ۸۰ کشور به ایران حمله کرد؟! عاقبت صدام چه شد؟! عاقبت امام چه شد؟! صدام چگونه از دنیا رفت که میگفت ۳ روزه تهران را فتح میکنیم و امام چگونه از دنیا رفت که جلوی زورگویی دنیا ایستاد؟! مگر رهبر انقلاب بارها نفرموده ، برای تعیین دولت رفراندوم کنید، پس چرا اسرائیل زیر بار همین دموکراسی نمیرود؟!
میگویند با عملیات ۷ اکتبر جنگ شروع شد!
طوفان الاقصی دفاع مشروع در مقابل سالها جنایت بود؛ مگر فلسطینی ها، سرزمین اسراییلی ها رو اشغال کردند؟! مگر بیش از ۵۰۰ قطعنامه علیه اسرائیل توسط مجمع عمومی، شورای امنیت و شورای حقوق بشر به تصویب نرسیده است؟! پس چرا اسراییل تمکین نمیکند؟!
مگر سال ۱۹۴۸، صهیونیست ها به روستای دیریاسین حمله نکردند؟! مگر صدها نفر زن و بچه ی بی گناه را نکشتند؟! مگر شکم های زنان باردار را پاره نکردند؟! مگر ۵۰ کودک را از دیوارهای محله ی قدیمی قدس به پایین پرت نکردند؟! مگر بدنهای شهدا رو در چاه ها نریختند؟!
مگر یک ماه بعد از این جنایت دوباره توسط گروه‌های تروریستی یهودی هاگانا و اشترن و پالماخ حمله نکردند و نصف جمعیت فلسطین را از خانه هایشان آواره نکردند؟!
مگر قتل عام لیدا و ابوشوشه رو انجام ندادند؟!
مگر با شروع اشغال رسمی فلسطین در بین سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۰ بیش از ۵۳۰ شهر و روستای فلسطینی تخریب نشد؟!
مگر سال ۱۹۵۵ مردم غزه را نکشتند؟! مگر در منطقه خان یونس قتل عام نکردند؟!
مگر در انتفاضه اول و دوم فلسطین چند هزار نفر را نکشتند؟!
مگر سال ۲۰۰۸ در جنگ ۲۳ روزه ، چندهزار نفر را شهید و جانباز نکردند؟! مگر صدها منزل مسکونی، بیمارستان، مسجد، مدرسه، دانشگاه و سازمان‌های وابسته به سازمان ملل در نوار غزه را هدف قرار ندادند؟!
و جنایت های متعدد دیگر که از حوصله ی این متن خارج است.
این همه جنایت انجام شد و آن همه قطعنامه علیه اسرائیل صادر شد ولی با طوفان الاقصی و تدبیر مجاهدینی مثل یحیی السنوار بود که چهره ی اصلی اسرائیل را مردم دنیا و حتی مردم ایران به درستی فهیمدند.
بله مقاومت هزینه دارد خصوص وقتی دشمن مقابل ، هم وحشی است هم رسانه ها دست او است، هم ابرقدرت ها از او حمایت میکنند، هم به هیچ قانون و قطعنامه و منطقی پایبند نیست.
اینجا راهی جز مقاومت نیست، مگر ما جنگی شروع کرده ایم؟! مگر ما اشغال کرده ایم؟! ما همیشه مقاومت کرده ایم تا از ارزش ها و موجودیت خود دفاع کنیم.
پس درکنار ناراحتی هامون ، ذهنمان اسیر رسانه ها و تحلیل های چندلایه ی دشمن نشود و ناامیدی در دل ما رسوخ نکند و بدانیم نهایتا جبهه مقاومت پیروز است.
آن روزی که امام حسین و یارانش را شهید کردند و اهلبیش را هم اسیر کردند، ظاهر قضیه این بود که یزید پیروز است و امام حسین شکست خورد و یک عده هم حرکت حسینی را مذمت میکردند ولی تاریخ ثابت کرد که معادلات جور دیگری است. یاعلی...