❌ کلامی در باب جشنواره فیلم کوتاه تهران ⏪حکایت جشنواره‌هایی که توجیهی برای معادله‌ی هزینه-فایده ندارند! 🔺دیروز روز آغازین جشنواره فیلم کوتاه تهران بود، جشنواره‌ای که پس از چهل دوره برگزاری نه گفتمان ویژه و واحدی دارد، نه ریل‌گذاری درستی... 🔺میلیاردها تومان صرف جشنواره‌های این‌چنینی می‌شود که حتی سیاست واحدی را دنبال نمی‌کنند و با تغییر دولت‌ها و مسئولین، سیاست برگزاری آن‌ها نیز تغییر می‌کند. 🔺جشنواره فیلم کوتاه می‌تواند و باید مقیاس کوچکی از "سینمای تراز جمهوری اسلامی ایران" برای رسیدن به اهداف تمدنی آن باشد؛ اما در تمام این سال‌ها هیچ‌یک از مدیران نتوانسته‌اند تغییر بنیادینی در مسیر و اهداف این رویداد ایجاد کنند، در صورتی که ایجاد تغییر و تحول در این جشنواره با وجود جوانان تازه نفس و جویای نام بسیار آسان‌تر از رویدادهای دیگر است! 🔺در طی این سال‌ها تنها هنرِ مدیرانی که رفته‌ و آمده‌اند، عموما شده است انتخاب نمایش بین بد و بدتر، آن‌هم نه در تمامی موضوعات، بلکه مواردی که سیاه‌نمایی و ضدیت آن‌ها به اشباع رسیده و صدای همگان را درآورده است. مواردِ استثنایی از آثار قابلِ قبول هم به‌هیچ‌طریق قانع‌کننده نیست! 🔺پیش‌بینی می‌شود جشنواره پیشِ‌رو نیز همچون دوره‌های قبل بسیار عقب‌مانده‌تر از ایرانِ امروز باشد! افق تمدنی و آینده پیش‌کش! حال تدبیر مدیرش؛ همانند دبیر فعلی، ژانر و خیال باشد یا ایده مدیران سابق و شاخ و برگی دیگر! 🔺درنهایت، خروجی آن، موفقیت در میزان مشارکت اعلام می‌شود! و پس از آن گزارش‌های ساده و منفعل برخی رسانه‌ها و روابط عمومی و تقدیر از برخی فیلم‌های جشنواره پسند خارجی! 🔺راهیابی یک فیلم به اسکار نیز داستان خودش را دارد! یک روز فیلم کوتاهِ «امتحان» آبروی ایران و ایرانی را در جهان می‌برد، یک روز «قوتار» و امروز دیگری! 🔺تا مرد میدان ایجاد تحول در این عرصه پیدا نشود، اوضاع همین هست که هست! اگر این عرصه جدی گرفته نشود و به تولیداتِ متناسب با گفتمان داخلی و خارجی نیانجامد، هزینه حاکمیتی صرف سینمای واپس‌گرای امروزی خواهد شد و همچنان بستر پرورش افرادی لیبرال و منفعل و حتی معاند می‌شود! 📝 معصومه عمرانی 📡 روبش/وایپ را در پیام‌رسان‌ها دنبال کنید @irwipe 🌐 roubesh.ir