هدایت شده از عرفان، اوج ناز
#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۹۲)
از آیت الله مصباح یزدی
ادامه........ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻓﻄﺮﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ:
ﻗﺮﺁﻥ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﺷﻬﺪﺍ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻴﻞ ﺷﻬﺪا ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻧﺪ، ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:
ﻓﺮﺣﻴﻦ ﺑﻤﺎ ﺁﺗﺎﻫﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻦ ﻓﻀﻠﻪ ﻭ ﻳﺴﺘﺒﺸﺮﻭﻥ ﺑﺎﻟﺬﻳﻦ ﻟﻢ ﻳﻠﺤﻘﻮﺍ ﺑﻬﻢ؛
یعنی:
ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﻌﻤﺖﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ، ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﺳﺮﻭﺭ، ﻳﮏ ﺍﻣﺮ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﻓﻄﺮﯼ ﺍﺳﺖ، ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﺮﺯﺥ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ، ﻗﻄﻌﺎ ﺟﺰﻭ ﻧﻌﻤﺖﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻟﻬﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻃﺎﻟﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻌﻤﺘﯽ ﺑﺎﺷﻴﻢ.
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻓﻄﺮﺗﺎ ﻃﺎﻟﺐ ﺧﻮﺷﯽ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﺧﻮﺷﯽ ﻫﺎ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻭ ﺗﮑﻮﻳﻨﯽ، ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺷﺎﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻤﺎ ﺑﻴﺶ ﻏﻢﻫﺎ ﻭ ﺷﺎﺩﯼﻫﺎﻳﯽ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﺩﯼﻫﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﻩﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﮔﺎﻫﯽ ﻳﮏ ﺷﺎﺩﯼ، ﻏﻢﻫﺎﯼ ﻃﻮﻟﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺎﺩﯼﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻳﮏ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻮﻗﺘﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻳﮏ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻮﻗﺖ ﺷﺎﺩ ﺷﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ.
ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩﻫﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺨﺪﺭ، ﻣﺴﮑﺮﺍﺕ ﻭ... ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺎﺩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺷﺎﺩﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻮﻗﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻤﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ.
ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﺷﺎﺩﯼ، ﻣﻄﻠﻮﺑﻴﺘﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻋﻘﻞ ﻫﻢ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺎﺩﺍﺑﯽ ﺭﺍ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺨﺪﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﺪ، ﺷﺎﺩﯼ ﮐﺎﺫﺑﯽ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻋﻤﺮﯼ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺷﺪﻩ، ﺧﻮﺩ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﮐﻨﺪ.
@nazz_ir