مادران و پدران آگاه (۴۰) نمونه هايى از بهره گيرى از تشويق در سيره اهل بيت عليهم السلام: الف روزى حضرت مجتبى عليه السلام، غلامى را ديد كه كنار باغى نشسته و غذا مى خورد، او لقمه اى از غذا مى خورد و لقمه ديگر را به سگى كه نزديك او نشسته بود مى داد، امام عليه السلام از او پرسيد: چرا چنين مى كنى؟ نوجوان پاسخ داد: شرمم مى آيد كه خودم غذا بخورم و اين سگ گرسنه بماند. رفتار ستوده نوجوان مورد توجه حضرت قرار گرفت و آن بزرگوار خواست به اين غلام مهربان پاداشى نيكو عنايت كند. به او فرمود: همين جا باش تا من بازگردم! بعد از اندكى امام مجتبى عليه السلام غلام را از مولايش خريده و آزاد نمود و سپس باغ را كه غلام در آن كار مى كرد نيز خريد و به او بخشيد. ب جعفر يكى از فرزندان امام حسين عليه السلام در نزد معلمى به نام عبد الرحمن سلمى در مدينه آموزش مى ديد. روزى معلم سوره حمد را به جعفر آموخت. هنگامى كه جعفر براى پدر قرائت كرد، حضرت امام حسين عليه السلام به عنوان قدر دانى، معلم فرزندش را فرا خواند و هزار دينار به همراه هداياى ديگرى به او پاداش داد. وقتى حضرت امام حسين عليه السلام به خاطر پاداش زياد مورد اعتراض قرار گرفت در جواب فرمود: و انى عطيتى هذه بتعليمه الحمدلله رب العالمين یعنی: هديه من كجا برابر با تعليم الحمدلله رب العالمين است؟ و آن گاه اشعاری قرائت كرد که ترجمه آن چنین است: هرگاه دنيا به تو روى آورد، قبل از آن كه از دستت برود، آن را به مردم ببخش. نه بخشش، آن را هرگاه روى آورد از بين مى برد و نه بخل، آن را هرگاه پشت كند نگاه مى دارد. @amn_org