جای خالی آیت‌الله مصباح یزدی 🔻 آیت‌الله واقعاً در تاریکی‌ها مصباح و چراغ راه بود. وقتی بالا می‌گرفت و فضا غبارآلود می‌شد، چون چراغی نورافشانی می‌کرد. حداقل برای طیف و جامعه مخاطبین خودش که کم هم نبودند، بود. 🔻 مصباح آنجا که به حضور یک عالم دینی نیاز بود، حاضر بود. یعنی صحنه را راحت خالی نمی‌کرد. بی‌مورد نمی‌کرد که اگر حرف بزنم برای من بد می‌شود یا نه! وظیفه هر چه اقتضا کند، همانجا حاضر می‌شد. 🔻 آغاز قصه اخیر (مهسا امینی) فضای تردید و زد و خورد بین خودی‌ها هم زیاد بود و هنوز آقا صحبت نکرده بودند. به برخی از اساتيد برجسته و پیام دادم که الان صحنه نیاز به تحلیل و حضور شما دارد، پر کنید خلاء امثال آقای مصباح را... ولی برخی کردند جز یکی دو نفر 🔻 به‌محض اینکه لب به‌سخن گشودند، همه صاحب تحلیل شدند. خب عزیز جانم آقا خط شکن و میخواست، آنجا که باید می بودید، نبودید!!! بعد از به میدان آمدن ، به‌صحنه آمدن چه معنا دارد؟ (البته من برای همه این عزیزان احترام قائلم و شاید وظيفه را چیزی دانسته‌اند که من نمی‌دانم) 🔻 آیت‌الله مصباح عزیز به‌موقع انذار می‌داد، به‌موقع می‌داد و به‌موقع از سنت‌های الهی و تطبیق آن بر شرایط سخن می‌گفت. وقتی همه نگران بودند و جبهه دچار اختلال شده بود، با روشنگری ذهن آشفته جبهه را آرام می‌کرد. این خاصیت یک واقعی است. 🔻 امروز دشمن روی خطای محاسباتی جبهه انقلاب و بدنه مردم حساب باز کرده... ...؟ @bicimchi1