🔸وقتی که شهید به شهادت می‌رسد، لحظه‌ شهادت، اوّلِ راحتِ او است امّا برای پدر، مادر و همسر، اوّلِ رنجِ آنها است. شهید وقتی از این دنیا می‌رود، در ملکوت اعلیٰ میهمان خود خدا است، رزق او را خود خدا عنایت می‌کند، اوّلِ راحتیِ او است؛ امّا پدر چطور، مادر چطور، همسر چطور؟ 🔹وقتی اینها می‌شنوند که عزیزشان به شهادت رسیده، رنجشان تازه آنجا شروع می‌شود، تمام هم نمی‌شود؛ گذران زندگی خیلی از چیزها را از یاد انسان می‌برد؛ آنچه از یاد انسان نمی‌رود داغ عزیزان است، به این شکل و به این صورت. 🔸[وقتی] انسان این کتابهایی را که درباره‌ی شهدا نوشته شدند می‌خواند، آنجا می‌فهمد که بر پدر شهید، مادر شهید، همسر شهید چه گذشته است؛ این را کسانی که از دور دارند تماشا می‌کنند نمی‌فهمند. این رنج، علوّ درجات را می‌آورد؛این رنج پیش خدای متعال بی‌حساب‌وکتاب نیست؛ قدرت تحمّل این رنج به انسان عظمت می‌بخشد. ۱۴۰۲/۴/۴ 📌تصویر: پدر یکی از شهدا در حاشیه دیدار خانواده‌های شهدای مرزبان و مدافع حرم. ۱۳۹۶/۳/۲۸ https://eitaa.com/bisimchi10