شعر علیرضا قزوه درباره حمله تروریستی به دانشگاه کابل علیرضا قزوه:‌ صبح امروز پیامکی دیدم که شعر بود و فی‌البداهه این غزلک را نوشتم برای دختری به نام کابل جان! 🥀 جان پدر کجاستی؟ جرم تو چیست نازنین؟ صدق و صفا و راستی ای که تو از خدای خود غیر خدا نخواستی ای به فدای خنده‌ی زخمی و دلشکسته ات شکر خدا که همچنان سرخوشی و به پاستی کابل زخم خورده‌ام! وقت برای گریه نیست گریه‌ی با تبسمی، گم شده در خداستی کابل جان خسته‌ام! شانه‌ی ما پناه تو چشم و زبان پارسی! نور دو چشم ماستی کابل جان چه می‌کشی؟ از دست حرامیان کابل بی پناه من! قبله ی عشق و راستی! دختر شعر فارسی! کابل من ! چه می کنی؟ حرف بزن! عزیز من! «جان پدر! کجاستی؟!» @bicimchi1