| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_سے_و_پنجم #عطر_نرگس #بخش_دوم . دستہ گل را از دستم گرفت و قطرہ ے اشڪ دیگرے از گوشہ ے چشمش لغزید. فاصلہ را از میان مان برداشتم،گرم و محڪم در آغوشش ڪشیدم‌. مثل ڪودڪے بے پناہ گوشہ ے مانتویم را محڪم در دست گرفت. تڪ فرزند بود و مادرش را در ڪودڪے از دست دادہ بود. تنها چیزے ڪہ از عزیزانش برایش ماندہ بود،خاڪ مادرش و مادربزرگ مهربانش بود ڪہ باید از آن ها دور مے شد! چانہ اش را بہ شانہ ام چسباند:تو بهترین دوستے بودے ڪہ تو تمام این مدت داشتم! دلم منم برات یہ ذرہ میشہ! خیلے یہ ذرہ! اشڪ در چشم هایم چمبرہ زد:بودم؟! یعنے دیگہ نیستم؟! دماغش را بالا ڪشید:منظورم این نبود! خودتو بہ خنگے نزن! _زود زود بهم سر بزن! از آغوشم بیرون آمد و با دستمال بینے اش را پاڪ ڪرد. _اگہ بتونم حتما! فڪ ڪنم یہ دو سہ سالے درگیر اقامت و ڪار و دانشگاہ و این چیزا بشیم! گونہ ے خیسش را بوسیدم:مراقب خودت باش. شمارہ ے خونہ مونو دارے دیگہ؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد. _آرہ عزیزم تو اولین فرصت باهات تماس مے گیرم! پدر ساغر لبخند بہ لب بہ سمت مان آمد. _چیہ آبغورہ گرفتین؟! ساغر جان باید بریم! ساغر بہ سمت پدرش برگشت:الان میام بابا! سپس هر دو گونہ ام را آرام و گرم بوسید. اشڪ هایش دوبارہ سرازیر شدند:دلم براے تو،براے مامانم،براے عزیز جونم،براے دانشگا،براے ایران،براے بچہ هاے دیونہ ے دانشکده،خلاصہ براے همہ چے تنگ میشہ! دوبارہ در آغوشش ڪشیدم و با محبت گونہ اش را بوسیدم. نتوانستم طاقت بیاورم و قطرہ ے اشڪے از چشمم چڪید. _فڪ ڪن یہ مدت دارے میرے سفر،یہ سفر خوب! فڪ ڪنم امڪانات اونجا براے رشتہ ے ما بهترہ! وقتے ڪہ برگردے یہ خانم دڪتر معروفے ڪہ با ڪلے علم و اشتیاق برگشتہ ڪہ بہ مردم و ڪشورش خدمت ڪنہ! لبخند تلخے زد و با چشم هاے پر از آبش بہ چشم هایم خیرہ شد:بہ مردم و ڪشورے ڪہ منو نخواستن؟! مبهوت نگاهش ڪردم،چند ثانیہ طول ڪشید تا بتوانم دهان باز ڪنم‌. _یہ عدہ تو رو نخواستن نہ مردم و ڪشورت! _یہ عدہ ڪہ زورشون مے چربہ! لبخند زدم:منم اینجا میمونم ڪہ نذارم! فعلا زورم بہ مهدوے میرسہ دارم براش! بلند خندید:اگہ دوس دارے چند وقت دیگہ بیاے پیشم لازم نیس با مهدوے درگیر بشے،خودم با حاج بابات حرف مے زنم! _مرسے عزیزم ولے راہ آسونو دوس ندارم! آرام گفت:مراقب باش! فعلا ڪہ معلوم نیس دانشگاها تا ڪے تعطیلہ ولے بابام مے گفت از این بہ بعد براے پذیرش اساتید و دانشجوها مصاحبہ مے ڪنن،راجع بہ مسائل عقیدتے و سیاسے! _میدونم! دستش را روے شانہ ام گذاشت:زیاد سر بہ سر مهدوے و دوستاش نذار. خیلیا بہ وجود تو احتیاج دارن! خیلیا مثل من! لحنش بوے محبت و مهربانے گرفت،ادامہ داد:ڪہ بدونن آدمایے هستن ڪہ نگاهشون بہ همہ انسانیہ! نہ نگاہ سیاسے و عقیدتے! نہ نگاہ جزئے! نمیدونم ڪے دوبارہ همدیگہ رو مے بینیم ولے از الان بے صبرانہ منتظر اون روزم خانم دڪتر نادرے! گرم و با محبت دست هایش را فشردم. _مواظب خودت باش ساغر. تو عزیزترین و مهربون ترین رفیقمے! سعے میڪنم زود بہ زود بہ مادربزرگت و مزار مادرت سر بزنم. لبخندش جان گرفت:محبت میڪنے،منم در عوضش از اون ور برات ڪلے مقالہ ے پزشڪے و بہ روز مے فرستم و از همہ مهمتر! چشمڪ زد و سپس ادامہ داد:از تہ دل دعا میڪنم بہ اون عشق ڪلہ شقت برسے! چشم هایم از تعجب گرد شد و ابروهایم بالا رفت! _چے میگے؟! دوبارہ چشمڪ زد و لبخندے پر از شیطنت:انڪار نڪن! اون مردے ڪہ یہ ماہ و نیم پیش اونطورے خودشو رسوند دانشگا تا تو رو ببرہ،عاشق بود! اخم ڪردم:برو ڪہ بیشتر از ڪوپنت دارے حرف میزنے! لب هایش را ڪج ڪرد:آرہ عزیزم! تو فڪ ڪن گوشام درازہ! یا خودتو زدے بہ اون را یا گوشات درازہ ڪہ معنے اون نگاہ تب دارو تا حالا نفهمیدے! نیشگونے از بازویش گرفتم و گفتم:قدیما دخترا یہ شرم و حیایے داشتن! بلند خندید:اینو باید بہ خودت بگے! براے بار آخر در آغوشم ڪشید و با صدایے ڪہ سعے داشت نلرزد گفت:دیگہ باید برم،منتظرم موفقیت و خوشبختے تو ببینم! البتہ ڪنار اون جنتلمن سبزپوش! لبخند عمیقے زدم و جواب دادم:منم منتظرم ببینم ڪدوم بیچارہ ے از همہ جا بے خبرے گیر تو میوفتہ! همانطور ڪہ چمدان را بہ دنبال خودش مے ڪشید،بہ سمتم برگشت و دستش را بالا برد. _بہ امید دیدار! خوش بوترین رایحہ ے دنیا! من هم برایش دست تڪان دادم:خدانگهدارت باشہ عزیزدلم! ڪمے بعد ساغر و لبخند محزونش،از مقابل چشم هایم دور شدند. نفس عمیقے ڪشیدم و از فرودگاہ بیرون رفتم. اواخر خرداد ماہ بود و هوا گرم،چند روز بیشتر بہ ماہ رمضان نماندہ بود. پنج شش روز قبل همہ ی دانشگاہ ها تا مدت نامعلومے تعطیل شد. شاید تا پایان انقلاب فرهنگے و پاڪ سازے دانشگاہ ها. . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻