💠 موسم آزادی 🔸 إبن طاووس (رضوان الله تعالی علیه) دارد که در یکی از روزهای وجود مبارک حضرت این خطبه را ایراد کرد که فرمود: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُور». در بخشی از این خطبه فرمود: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ وَ ظُهُورُكُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِكُمْ فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِكُم‏». انسانی که ـ خدای ناکرده ـ خلاف کرده است بدهکار حق است، این مطلب اول؛ انسان بدهکار باید گرو بسپارد، این دو؛ 🔸 در مسائل مالی اگر کسی مالی بدهکار است، زمین خود، خانه خود، فرش خود را گرو می‌ دهد؛ اما اگر کسی گناه کرده، نمی ‌تواند خانه خود یا زمین خود را نزد خدایی که «مالک السماوات و الأرض» است گرو بگذارد، خود او را گرو می ‌گیرند. اینکه در قرآن فرمود: ﴿كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهینَةٌ﴾ و در جای دیگر فرمود: ﴿كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهینٌ﴾ که یعنی هر کسی رهن خلاف‌ های خودش است، برای همین است. یک انسان بدهکار باید گرو بسپارد. اگر بدهکاری مالی باشد در دنیا، به هر حال انسان زمین و خانه و فرش و مانند آن را گرو می ‌سپارد؛ اما اگر بدهکاری عقیده ‌ای، اخلاقی، حقوقی باشد؛ یعنی معصیتی کرده، خود او را گرو می ‌گیرند، لذا او آزاد نیست؛ بعضی از کارها را می ‌کند بعد پشیمان می ‌شود، معلوم می ‌شود که آزاد نبود. 🔸 حُرّیت از بهترین نعمت ‌های الهی است. فرمود ماه مبارک است، با توبه، با انابه، با تطهیر، خودتان را آزاد کنید، با استغفار کردن خودتان را آزاد کنید، فکّ رهن کنید، دَین خود را ادا کنید و اگر گناهی دارید، به وسیله اعمال خیر آنها را شستشو کنید. ✳️ کانال مهـ| @bonyadmahdaviatesf |ـدویت و آینده پژوهی ✳️