عدالت‌خواهی و آزادی در سیره نبوی و علوی امام خمینی قدس سره الشریف: 🔹«رئیس دولت در زمان ‏‎ ‎‏ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ خود پیغمبر بود، و وضع و رفتارش با مردم به اینطور بود که‏‎ ‎‏در مسجد وقتی که تشریف داشت و اشخاص هم بودند، اگر کسی از خارج مجلس وارد‏‎ ‎‏می شد و غریبه بود نمی دانست رئیس دولت کدام یک از این‌هاست و می پرسید کدام‏‎ ‎‏هستید. 🔸تشریفات به این معنا که در بین طاغوت بوده است هرگز نبوده است. رئیس دولت‏‎ ‎‏در زمان حضرت امیر ـ سلام الله علیه ـ در محضر قاضی حاضر شد، و با آن یهودی که ادعا‏‎ ‎‏داشت ـ یا ایشان ادعا داشتند ـ طرح دعوا کردند و قاضی وقتی که خواست احترامی از‏‎ ‎‏حضرت امیرالمؤمنین بکند، ایشان گفتند حق نداری؛ در محضر قضا ما یکی هستیم و‏‎ ‎‏بعد هم حکم را علیه او ـ علیه حضرت امیر ـ داد و ایشان تسلیم شدند. 🔹اسلام ‏‏[‏‏دارای‏‏]‏‎ ‎‏یک همچو امری است؛ اسلام یک همچو ، یک همچو دارد. کجا‏‎ ‎‏همچو امری است؟ در کجا سراغ دارید که رئیس دولت را در محضر قاضی که از‏‎ ‎‏[‏‏طرف‏‏]‏‏ خود او نصب شده است حاضر کند و به دادخواهی با یک یهودی احضار کند و‏‎ ‎‏حاضر بشود و تسلیم قاضی باشد؟ در کدام مملکت ـ این مملکت‌هایی که ادعای آزادی و‏‎ ‎‏دمکراسی می کنند ـ سراغ دارید؟ بیاورید نظیر این را.‏»(صحیفه امام، ج٧، ١٢۶) به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db