سنجش عملکرد آیت‌الله مصباح و شهید بهشتی با رویکرد امام/3 بریده‌‌ای از کتاب «عمار انقلاب» 🔹حجت‌الاسلام و المسلمین فردوسی‌پور: من [به امام] گفتم یک کار دیگری هم به ما پیشنهاد شده و آن اینکه در یکی از مساجد مجلسی به عنوان فاتحه دکتر شریعتی بگذاریم، قاری هم دعوت کنیم قرآن بخواند. ما خودمان هم در آن جلسه حضور داشته باشیم هرکس هم پرسید که چه خبره؟ بگوییم به مناسبت درگذشت دکتر شریعتی مجلس فاتحه است. البته می‌دانیم استقبال نمی‌شود نجفی‌ها استقبال نمی‌کنند ولی در خارج می‌توانند منعکس کنند و مانور کنند. امام یک نکته دیگری فرمودند. مطلب‌شان این بود که شماها نمی‌توانید خودتان را از من جدا کنید و هرکاری که شما انجام بدهید به عنوان کار من و عمل من منعکس می‌شود نمی‌گویند اطرافیانش این کار را کردند می‌گویند او این کار را کرد، بنابر این این کار را هم نکنید. گفتم چشم». 🔸حجت‌الاسلام و المسلمین نیز در این رابطه چنین توضیح می‌دهد: «دکتر یزدی، هرگونه فوت و فن سیاسی، مذهبی، آخوندی، عاطفی و ... که آموخته بود در برابر امام به کار گرفت تا مگر امام را به بند افکند و در قلب و اندیشه امام رخنه کند، لیکن هرچه بیش‌تر کوشش کرد، کم‌تر کامیاب شد، امام بود و آنچه را که جوان در آیینه نمی‌دید، او در خشت خام می‌دید و بدین گونه جوّ کاذب و ساختگی که برای فریب امام درست کرده بودند، شکست و توطئه‌ها ناکام ماند. 🔹امام روی رسالت رهبری، بر آن شد که این تلگرام‌ها را برای سخن گفتن با نسل جوان تحصیل‌کرده و پند و اندرز آنان، دست‌آویز کند و بار دیگر آنان را به پیروی از اسلام اصیل، به اتحاد و یگانگی فراخواند و از بیراهه‌پویی، کژاندیشی، کشمکش‌های درونی و... برحذر دارد. 🔸از این رو پیامی به وسیله آقای دکتر یزدی برای آنان فرستاد. ... آنگاه که این پیام را به دکتر یزدی دادند که به امید صدور اعلامیه امام در پشتیبانی از شریعتی در نجف به سر می‌برد، سخت تکان خورد! و نخست با گستاخی و ناراحتی اظهار داشت که این پیام را با خود نمی‌برد و چون از این برخورد نتوانست طرفی بربندد و در موضع امام نسبت به شریعتی نرمشی پدید آورد، پیشنهاد داد که امام نام شریعتی را در این پیام با پیشوند «شهید» و «مرحوم» بیاورد. لیکن این پیشنهاد نیز از سوی امام با سرسختی رد شد و امام روی وظیفه و دیدگاه خود سرسختانه استوار ایستاد و او ناگزیر شد پیام را پذیرفته با خود ببرد! لیکن از پخش آن در میان عموم دانشجویان و ایرانیان برون‌مرزی خودداری ورزید و نیز پیام در آن روز هیچ‌گاه به ایران نرسید و در میان امت اسلامی پخش نشد و حتی در نشریات گروه‌های به ظاهر اسلامی برون مرزی مانند که از سوی دکتر یزدی پراکنده می‌شد و بنی صدر ... به چاپ نرسید و به درستی سانسور شد. 🔹هواداران شریعتی به خوبی می‌دانستند که اگر این پیام در میان ملت ایران پخش شود، موضع منفی امام نسبت به شریعتی را آشکار می‌کند ... از این رو نه تنها از فاش شدن موضع مخالف و دید منفی امام به شدت پیشگیری کردند بلکه همه نیروی خود را بسیج ساختند تا با به کار بستن ترفندها و نیرنگ‌هایی شریعتی و دار و دسته او را از پیروان، وابستگان و پیشتازان راه، خط و نهضت اسلامی ایران بنمایانند! ... این توطئه تا آن پایه اوج گرفت که برخی را دچار تردید ساخت و بر آن داشت که در اینباره از امام پرسش به عمل آورند و از دیدگاههای امام آگاهی یابند». (عمار انقلاب، صص493-490) 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db