❇️ روایت‌هایی از رواداری و مدارای امام خمینی در حوزه نجف ( ۱ ) 💠 امام و حوزه نجف 🔸با نگاهی به زندگی امام خمینی می‌بینیم که او از سویی در راه آراستگی و وارستگی ملت‌ها و اصحاب علم حوزه‌ها تلاشی خستگی‌ناپذیر داشت و از سویی دیگر به عزت، کرامت و شخصیت انسان‌ها اهتمام می‌ورزید و از این که توده‌های مسلمان، روحانیان و طلاب خوار شمرده شوند و مورد اهانت قرار بگیرند سخت رنج می‌برد و در صورت امکان با آن برخورد می‌کرد. 🔹امام در دورانی که در نجف اشرف در حال تبعید به سر می‌برد، به رغم این که با ناسپاسی‌ها و بی‌معرفتی‌های شماری از اصحاب حوزه نجف روبه‌رو بود، هیچ‌گاه از حفظ عزت و عظمت آن حوزه غفلت نورزید و هر گونه تجاوز به حریم آن حوزه و اهانت به ایرانی‌هایی را که در عراق می‌زیستند برنمی‌تافت و با رژیم خون‌آشام بعث به مقابله برخاست. 🔸اما از روزی که وارد نجف شد(23 مهرماه 1344) تا آن روز که از نجف و عراق هجرت کرد(14 مهرماه 1357) همیشه در راه پایداری، استواری، استقلال و اقتدار حوزه نجف کوشید و از جایگاه والای آن دفاع کرد و تا آنجا که در توان او بود رخصت نداد زورمداران و سفله‌پروران استقلال و اقتدار آن حوزه را دستخوش هوسرانی و جاه‌طلبی‌های خود قرار دهند و به مردم محروم و مستضعف عراق ظلم روا دارند. 👈ادامه دارد 📚سید حمید روحانی، فصلنامه پانزده خرداد، دوره سوم، شماره 73و74، 1401، ص 86. 🆔 @Bonyadtarikh