امیرالمومنین در تمام آن قدرت و حکومت و سلطه ای که خدای متعال در اختيارش گذاشت، به فکر ضعیف ترین افراد جامعه بود. هم خودش به فکر بود هم کسانی را که به جاهای مختلف برای حکومت میفرستاد سفارش میکرد. ایشان به مالک اشتر میفرماید: «بگرد کسانی را پیدا کن که معمولا چشم کسی مثل تو به آنها نمی افتد!» بعضی هستند که دور و بَرِ مالک اشترِ نوعی، که حاکم است، می پلکند، خودشان را به آن نزدیک می‌کنند، خودشان را به او می‌رسانند، متمکنینند، زبان‌دارانند، زرنگ‌هایند، مقام‌دارانند. شاید نه آدمهای بد، ولو خوب، اما دست و پای این کار را دارند. عده ای هم هستند که دست و پای این کار را ندارند، رویش را ندارند، پولش را ندارند، آشنایش را ندارند. می‌فرماید: «بگرد اینها را پیدا کن و از حالشان تفقد کن. » امیرالمومنین که به حاکمش اینطور می‌گوید، خودش آنگونه عمل میکند: به خانه ی فقیر سر می‌زند، در دهان بچه یتیم با دست خودش، غذا می‌گذارد. #جاودانه_تاریخ #فصل_بیست_و_سوم #یتیم_نوازی_امیرالمومنین https://eitaa.com/bookreaders