نود و ششم پیامهای آیه فوق⇧‌⇩: 1- خداوند آسمان را هفت طبقه قرار داده است. «فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ» 2- در نزد قدرت خداوند، آفرينش زمين با آفرينش آسمان‌هاى هفت‌گانه تفاوتى نمى‌كند. هر دو را در دو مرحله آفريده است. فَقَضاهُنَ‌ ... فِي يَوْمَيْنِ‌ 3- با اين كه در هر آسمانى امر و ويژگى خاصّى وجود دارد، امّا همه به يك سرچشمه وصل است. أَوْحى‌ ... 4- برنامه‌هاى هر آسمانى از آسمان ديگر جدا است. ( «أَمْرَها» يعنى امورى كه مربوط به همان آسمان است) 5- هر چه ستاره ديده‌ايم و آن چه كه بعداً كشف مى‌شود، زينت‌هاى آسمانِ پايينى است و ما از آسمان‌هاى ديگر خبرى نداريم. «زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابِيحَ» 6- ستارگان، عامل حفاظت آسمان‌ها هستند. «حِفْظاً» 7- مقدّرات الهى در دسترس هيچ كس قرار نمى‌گيرد. «تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ» 8- هستى، تبلور علم و قدرت الهى است. «ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ» 9- مقدّرات الهى حكيمانه و عادلانه است. «ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ»