✅ یازدهم تیرماه 1359 ، شهید آیت الله دکتر بهشتی در مسجدی در جنوب غرب تهران واقع در یافت آباد سخنرانی داشتند. آن زمان‌ اوج مظلومیت ایشان بود.😥 دوستانی که ایشان را برای سخنرانی دعوت کرده بودند کمی نگران فضای تحریک آمیز بدخواهان محلی و غیر محلی بودند. مردم تمام شبستان بزرگ مسجد را پر کرده و با اشتیاق منتظر دیدن آیت الله بهشتی بودند. دکتر بهشتی نیز با روی باز و خوشحال، با تک تک مردم خوش و بش داشتند و آنان نیز سراپا خوشحال از دیدن یار امام. آیت الله بهشتی پس از دقایق طولانی توانستند کنار محراب بنشینند. بازهم مردم دور ایشان حلقه زده و سوالاتی داشتند و آیت الله به گرمی به سوالات مردم گوش  داده و پاسخ می دادند. ↩️ اما آنچه که در یادها ماند علاوه بر سخنرانی شورآفرین و عالمانه دکتر بهشتی، یک رفتار دقیق تربیتی و انسان ساز از سوی ایشان بود. 👌 آقای بهشتی سرگرم صحبت با  مردم بودند که گروه سرود مسجد که عموما کودک و نوجوان بودند، شروع به خواندن سرود حماسی و انقلابی کردند. 👈 دراین زمان، آیت الله بهشتی بلافاصله صحبت با مردمی را که اطراف ایشان حلقه زده بودند قطع کرده و گفتند که من می خواهم سرود کودکان و نوجوانان را بشنوم ! و جهت نشستن خویش را نیز تغییر داده و مستقیم به چهره های گروه سرود، نگاه می کردند و سراپا گوش شدند به نوای حماسی کودکان و نوجوانان ! 👌 بعدها همه اعضای  همین گروه، از فعالان فرهنگی و انقلابی منطقه شده و زمان جنگ تحمیلی نیز وارد جبهه ها شدند و  نیمی از این گروه در جبهه های دفاع مقدس به شهادت رسیدند .🌷 👌 بارها و بارها کودکان و نوجوانان دیروز، و میانسالان امروز از توجه تربیتی و ارتباط چشمی به عنوان یک رفتار موثر در زندگی خویش یاد کرده و می کنند.🌹 👌 رفتار تربیتی این چنینی از یک شخصیت بسیار برجسته در انقلاب اسلامی و از یاران نزدیک امام، رفتار ساده ای نبود. این سلوک از سوی مربیان بزرگ، همیشه انسان ساز بوده است؛ احترام، توجه، اعطای شخصیت به دیگران به ویژه به کودکان و نوجوانان.👌 روحشان با روح مطهر اباعبدالله الحسین علیه السلام قرین و محشور باشد.🤲🌹 🎤 راوی: دکتر رضا پورحسین https://Eitaa.com/bshmk33