🔶️ #بخوانید | در مسیر ظهور 🔷️ اگر با دید آخرالزمانی به قضیه فلسطین و رصد تحولات منطقه بنگریم، درمی‌یابیم که به ویژه پس از حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ نسبت وثیقی بین فلسطین امروز و تاریخ ما بعد از ظهور وجود دارد. 🔷️از منظر روایی، جغرافیای علائم ظهور نظیر صیحه آسمانی، ظهور سفیانی و نیز ایجاد قدرت جهانی دجال، در جایی بیرون از قلمرو فلسطین کنونی قرار دارد و اصل وقایع در نقاط دیگری از جهان اسلام به وقوع خواهد پیوست؛ بنابراین هرگونه تلاش برای برقراری نسبت بین تحولات فلسطین و مسئله ظهور به دلیل اینکه روایات این حوزه مورد قبول مذهب اهل بیت(ع) نیست، بیهوده است. 🔹اما این نکته را نیز نباید فراموش کرد که نگاه آخرالزمانی به مسئله فلسطین، مختص غرب و طیفی از سیاستمداران غربی است که در دنیای سیاست آمریکایی به «نئوکانها» شهرت دارند. 🔷️این طیف از سیاستمداران غربی با تفسیر بنیادگرایانه و اوانجلیستی از متون مقدس مسیحی معتقدند فلسطین به عنوان یک سرزمین الهی، محل و محملی برای یک نبرد مقدس تحت عنوان «آرماگدون یا هارمجدون» خواهد بود. 🔹بنابراین کلیات غرب و سیاسیون آن، فارغ از نگاه سیاسی-امنیتی به مسئله فلسطین، همواره نگاهی آخرالزمانی و دینی نیز به این قضیه دارند که تشدید کننده موضع ناعادلانه غرب در قبال فلسطین است. 🔷️در کنار چنین نگاهی که به دنبال مصداق‌یابی نشانه‌های ظهور در مورد فلسطین است، نگاه دیگری وجود دارد که به خاطر اجتناب از تلاش برای امید بخشیدن به جامعه منتظران ظهور، با ترسیم یک مسیر کلی از تحولات مربوط به ظهور (فارغ از نمادها و نشانه‌ها) با قبول اصل ظهور، مسیر حرکت کلی و یکدستی را دنبال می‌کند. 🔹طبق این برداشت، تحولات اخیر جامعه بین الملل به ویژه در حوزه مسئله فلسطین و حواشی آن نظیر اعتراضات وسیع جنبش دانشجویی در اروپا و آمریکا، هرچند نمی‌تواند مصداقی واقعی از نشانه‌های ظهور باشد اما همین که روح عدالت طلبی و توحیدگرایی را در جامعه بین الملل زنده نموده است، تحول و حرکتی در مسیر ظهور محسوب می‌گردد. 🖊علی رحمانی؛ محقق و پژوهشگر علوم سیاسی 🌐شبکه گرا @bsouni | سازمان بسیج دانشجویی