مشکل کلفت آقای ظریف و دوستان نیویورکی آقای ظریف وزیر سابق خارجه ی جمهوری اسلامی ایران، چندی پیش با کوتاه نوشته ای در فضای مجازی، همانند افادات گذشته ی خویش، برای چند روزی خوراکی تبلیغاتی برای رسانه های غربی و غرب زده، مهیا کرد و دوباره با تشکیک در مبانی اقتدار و عظمت ایران اسلامی، برای دشمنان آمید آفرینی کرد و برای دوستان، یأس پراکنی!. به راستی مشکل اساسی و حیاتی جریان آقای دیپلمات و حلقه ی نیویورکی اش، کجاست؟. با مروری ساده در موضع گیری های آقای ظریف، می توان به راحتی فهمید که مشکل اصلی آقای دیپلمات، نرم افزاری است. مبانی فکری و سیاسی آقای دیپلمات، در بستر دنیای غرب شکل گرفته است. آنها، آمریکا و غرب را بزرگ می بینند و ایران و اسلام را کوچک، او معتقد است: آمریکا، با یک دکمه می تواند تمام تأسیسات نظامی ما را از بین ببرد! گفتمان سیاسی ایشان، خالی از گفتمان سیاسی امامین انقلاب است. ظرف دیپلماسی آقای ظریف، خالی از « ایمان» و « امید» است. او تهدیدها را آن گونه که می ترسد، می فهمد و فرصت ها را آن گونه که نمی بیند، می خواهد. معیار قضاوت آنها، ایمان و امید نیست بلکه «میل» و «ترس» است. حلقه ی نیویورکی و لندنی دیپلماسی جریان غرب گرا، دارای دیپلماسی وارونه و معکوس است که به سرعت می تواند فرصت ها را به تهدید تبدیل کند و چالش ها را به معظل مبدل گرداند. جریان غرب گرا، تنها جریانی است که این افتخار را دارد که امام خمینی (ره)را که همانند کوه در مقابل نظام سلطه می ایستاد را به التماس کردن انداخت. امام خمینی ره که تاریخ بعد از انبیاء و امامان، مثل او را ندیده است، تنها یک جا با تمام وجودش از مردم به صورت لسانی، یدی و با تمام وجود، التماس می کند و آن هم التماس و در خواست از مردم برای « حذف» غرب گراها است! آری؛ باید ترسید نه از دشمن بلکه از دوست نمایانی که با مهندسی معکوس، ارزش‌ها را به ضد ارزش و ضد ارزش ها را به ارزش تبدیل می کنند به سرعت و بسیار کوتاه فقط با یک "توییت". محمد علی خسروی، استاد حوزه علمیه یزد و مدرس روشنگری استان روابط عمومی سازمان بسیج طلاب و روحانیون سپاه الغدیر @btyazd99