📌شبهه 👇 می گویند دختر ۳ساله امام حسین علیه السلام مقام بالایی دارد و حوایج دنیوی و اخروی می دهند. مگر ایشان چه عبادتی داشته اند که اینگونه مقرب و مستجاب الدعوه شده اند؟ وقتی ۳ساله بوده اند پس اصلا تکلیف نداشتند که مورد خطاب اوامر خداوند باشند.مگر می شود بدون عمل مقرب شد؟مادر زاد؟ 📌پاسخ 👇 🔰اساسا مقاماتی که افراد دریافت می کنند از یک طرف به عمل آنها بستگی دارد و از طرف دیگر به علم الهی به انجام آن عمل. ✅یعنی افراد هر مقداری که عمل داشته باشند به همان مقدار مقام و منزلت دریافت می کنند. ⚛برای کسی که علم محدود دارد مثل ما انسان ها وقتی این مقام و منزلت آشکار می‌شود که عمل فرد تمام شده باشد. یعنی ما وقتی آن درجه و مقام را به فرد می دهیم که نتیجه عمل او را ببينيم. ☑️یعنی ما انسان ها چون علم محدود داریم بعد از انجام عمل ، مقام و رتبه به دیگران می دهیم. مثلا یک فرمانده وقتی که زیر دست او يک رشادت ی از خودش نشان داد به او ترفیع درجه می دهد. 🔰اما خداوند چون علم نامحدود دارد و موجودی فرازمانی است و مانند ما در بند زمان نیست ، گذشته و حال و آینده برایش بی معناست، به عمل افراد علم دارد هر چند زمان آن عمل برای آن موجود زمانی مثل ما انسان ها هنوز نرسیده باشد. ⚛یعنی هنوز ما آن عمل را انجام نداده ایم خداوند می داند که ما چه عملی را انجام می دهیم. 🔰 چون آینده برای ما آینده است که موجود زمانی هستيم ولی برای خدا آینده معنا ندارد و آن آینده همین الان نزد او حاضر است ☑️پس خدا چون می داند فلانی ، چه مقدار عمل انجام می دهد، قبل از عمل به او مقامات ش را می بخشد. 🔰مثلا در مورد اینکه چگونه خدا انبیاء را انتخاب می کند می فرماید اصطفاکم بعلمه یعنی خدا شما را بر اساس علم خودش انتخاب کرد. ✅ چون خدا آخر کار آنها را از همین ابتدا می داند چنین مقامی به آنها داده است. مثلا چون می داند حضرت عیسی در آینده چه اعمال نیکی دارد، در همان طفولیت به او مقام نبوت می دهد.یا به امام جواد(ع) در سن کودکی، مقام امامت داد . 🔰بله اگر ما بودیم آخر عمر حضرت عیسی به او این مقام را می دادیم ولی خدا علم نامحدود دارد. ✅حال خداوند با همین علم نامحدود به دیگر افراد مانند حضرت رقیه ی حضرت علی اصغر علیهم‌السلام مقامات بالایی می دهد چون می داند که آنها چه عمل بالایی انجام می دهند ⁉️سوال: ولی حضرت رقیه یا حضرت علی اصغر شهید شدند و کار خاصی انجام ندادند؟؟ پس چطور این مقام را دریافت می کنند. 🔰این نگاه باز از علم محدود ما و مقایسه خدا با خودمان نشأت می گیرد. 🔰علم خدا به این گونه است که می داند اگر این فرد زنده می ماند چه کارهای خوبی انجام می داد. در حقیقت, گذر عمر نمایشگر آن حقیقت رفیع و آن منزلت گران قدر است ولو ممکن است به خاطر موانعی ( مثل شهادت علی اصغر در کودکی ) اصلا این سیر زمانی و گذر عمر تحقق خارجی پیدا نکند . لذا زندگی و عمر برای انها ,صرفا فرصت بروز حقایق نورانی آنها را در عالم جسمانی و ظاهر است . از باب مثال معلمی را در نظر بگیرید که چون از موفقیت دانش اموز اطمینان دارد قبل از ازمون اخر سال جایزه ای به دانش اموز میدهد هر چند ممکن است دانش اموز به علت تصادف در یک حادثه, موفق به شرکت در ازمون نشود . 👈معلم شاگردش را می شناسد، می داند که اگر زنده می ماند چه اعجوبه ای می شد، لذا همواره او را ستایش کرده و او را بزرگ می شمارد. برای او جایگاه رفیع قائل است و اگر کسی سخن نامربوطی بزند در مقابل او می ایستد. ☑️خداوند نیز مانند همان معلم از قبل شاگردان خودش را می شناسد و طبق شناخت خودش به آنها نمره می دهد. ✅لذا توسل به مقامات کسی مثل علی اصغر توسل صرفا به روح یک کودک نیست بلکه توسل به یک روح بزرگ است که فرصت بروز ان گوهر وجودی اش در این عالم خاکی بدست نیامد و بالاتر باید گفت مقامی مثل شهادت , پاداش همان اعمال صالحه ای است که در صورت فرصت , به انجام انها مبادرت می نمود .چنانکه مرحوم شیخ جعفر مجتهدی آن عارف بالله و عاشق اهل بیت می فرمود: هر چه که دارم و به هر کجا که رسیده ام از ناحیه حضرت علی اصغر(ع ) و توسل به ایشان بوده است , (لاله ای از ملکوت , شرح حال مرحوم مجتهدی , ص ۱۷۳). ------------------------ اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرج