✧✾════✾✰✾════✾✧ مردی بود عابد و همیشه با خدای خویش راز و نیاز مینمود و داد الله الله داشت روزی شیطان بر او ظاهر شد و وی را وسوسه کرد و به او گفت: ای مرد این همه که تو گفتی الله الله سحرها از خواب خوش خویش گذشتی و بلند شدی و با این سوز و درد هی گفتی: (الله الله الله) آخر یک مرتبه شد که تو لبیک بشنوی؟ تو اگر در خانه هر کس رفته بودی و این اندازه ناله کرده بودی لااقل یک مرتبه جوابت را داده بودند این مرد دید ظاهراً حرفی است منطقی! و لذا در او مؤثر افتاد و از آن به بعد دهانش بسته شد و دیگر الله الله نمیگفت! در عالم رؤیا هاتفی به او گفت: تو چرا مناجات خودت را ترک کردی؟ پاسخ داد: من می‌بینم این همه مناجات که می‌کنم و این همه درد و سوزی که دارم یک مرتبه نشد در جواب من لبیک گفته شود هاتف گفت: ولی من از طرف خدا مأمورم که جواب تو را بدهم گفت همان الله تو لبیک ماست آن نیاز و سوز و دردت پیک ماست یعنی همان درد و سوز و عشق و شوقی که ما در دل تو قرار دادیم این خودش لبیک ماست! برای همین مولا علی علیه‌السلام در دعای کمیل عرض می‌کند: 《اَلّلهُمَّ اغْفِر لِیَ الذّنوبَ الَّتی تَحْبِسُ الدُعا》 خدایا آن گناهانی که سبب می‌شود دعا کردن من حبس شود گناهانی که سبب می‌شود درد دعا کردن و درد مناجات نمودن از من گرفته شود خدایا آن گناهانم را بیامرز این است که می‌گویند برای انسان هم دعا مطلوب است و هم وسیله یعنی برای استجابت نیست دعا اگر هم استجابت نشود استجابت شده پس خودش مطلوب است ↲حکایت‌ها و هدایت‌ها آثار شهید مطهری https://eitaa.com/canalmontazeranmahdi14 °❀°▪