ارباب جان،مولاجان، کمکمان کنید، به داد ما برسید. بد بودیم، غافل و جاهل بودیم، الان دست استغاثه به‌سوی شما دراز کرده‌ایم. «المُستَغاثُ بِکَ یا صاحبَ الزمان» شما به داد ما برسید ارباب جان. از این مهالک، گرفتاری‌ها و امراض، شیعیانتان را دریابید. مولاجان، می‌دانم مثل پدر مهربانی هستید شما هزاران هزار بار مهربان‌تر از آن پدر هستید. که می‌گوید وارد سرداب مقدس شدم از پله‌ها پایین می‌رفتم دیدم یک صدایی در این سرداب پیچیده - که کاش لحظه‌ای آن لحن بهشتی و دلنشین، به گوش ما هم می‌رسید - دارد با خدا مناجات می‌کند. گوش دادم، دیدم می‌فرمایند: خدایا، شیعیانم. خدایا، شیعیان مرا به آبروی من ببخش. آنها به اتکای ولایت ما کرده‌اند، آنها را ببخش. اگر حقی بر گردن دارند از حق من بردار و حقشان را ادا کن. مولا جان، دست ما از چاره کوتاه است. دست به دامان شما زده‌ایم که کشتی نجات هستید. ارباب جان، نجات می‌خواهیم اولا از امراض روحی و صفت‌های بد که ما را از شما جدا نموده و محروممان کرده، و بعد هم از تمام بلاهای دنیایی. یا صاحب الزمان! به حق جدتان حضرت سید الشهدا علیه‌الصّلاة والسّلام به داد ما برسید. «المستغاث بک یا صاحب الزمان» 💠استاد حاج آقا زعفری‌زاده https://eitaa.com/canalmontazeranmahdi14