#مظلومیت_امام_زمان_ارواحنافداه ما شخصی در اختیارمان است که انبیاء و اولیاء آرزوی خدمتگزاریش را داشتند. روی کره‌ی زمین، منتظر است تا ما برگردیم. در به رویش باز کنیم تا بیاید همه‌ی نواقص روحی و جسمی ما، دنیا و آخرت ما را برطرف کند. چرا از دستش دادیم؟ چرا فراموشش کردیم؟! چرا کنارش گذاشتیم؟ بعد هَمّ و غَمّ ما این شده که جلوی مغازه‌ی مرغ فروشی‌ها صف ببندیم.!!! چقدر ما غصه داریم که هر روزمان می‌گذرد ولی از وجود نازنین امام زمان ارواحنافداه بی‌بهره‌ هستیم؟! در غیبت هستیم. در پس این پرده‌های غفلت، در تاریکی، عمرمان دارد هدر می‌رود. چقدر غصه‌ی نبود امام زمانمان می‌خوریم؟! آیا این همان انسانیتی است که خدای‌تعالی برای خلقت انسان تشکیلات را قائل شد؟ غفلت یعنی همین! که ما غصه‌ی مرغ را می‌خوریم غصه‌ی امام زمان ارواحنافداه را نمیخوریم!!! این معنا و تعبیر فرمایش حضرت ولی‌عصر ارواحنافداه در همین مسجد مقدس جمکران به حاج محمد علی فشندی است که فرمودند: «مردم به اندازه‌ی یک لیوان آب خوردن من را نمی‌خواهند اگر می‌خواستند دعا می‌کردند خدای‌تعالی فرج من را می‌رساند». یا جای دیگر در تشرفی حضرت می‌فرمایند: «مردم به اندازه‌ی مرغی که گم می‌کنند، دنبالش می‌گردند، غصه‌ی آن را می‌خوردند اگر دغدغه‌ی من را داشتند دنبال من می‌گشتند به من می‌رسیدند». استاد اخلاق حاج آقا زعفری زاده حفظه الله تعالی https://eitaa.com/canalmontazeranmahdi14