کانون اندیشه جوان
کانون اندیشه جوان
🔶در قرآن آمده است: «... ولن يجعل الله للكافرين على المؤمنين سبيلا» «و خداوند هرگز بر (زیان) مؤمنان برای کافران راهی برای سلطه قرار نداده است» 🔻این آیه تشریع حکمی که موجب کفار بر مسلمانان شود را نفی کرده .است با اثبات این اصل باید گفت این اصل بر اصول و قواعد دیگری که در این رابطه وجود دارد، حاکم بوده و عمل به آنها را در صورت مخالفت با آن ممنوع کرده است. 🔷برخی تشریع این جمله قرآنی را برای قیامت دانسته اند؛ در پاسخ میتوان گفت این امر دلیل بر آن نمیشود که بتوان از عمومیت آیه صرف نظر کرد و به اصطلاح ظهور ظاهر آیه دنیا و آخرت را در بر میگیرد و نمی توان از آن ظهور دست برداشت. از طرفی شرافت و عزتی که برای مسلمانان قایل است ایجاب میکند که در احکام و مقررات چیزی که موجب خواری و ذلت آنان شود قرار ندهد در قرآن مجید آمده است. «و الله العزة ولرسوله وللمومنين و لكن المنافقين لا يعلمون؛» «عزت از آن خدا و پیامبرش و مومنان است ولی منافقان نمی دانند» 🔺با این وجود میتوان گفت که این اصل کلی در اسلام پذیرفته شده است و در تمامی احکام و مقرراتش اعم از سیاسی اجتماعی اقتصادی، نظامی، فرهنگی و در عرصه های ،فردی ،خانوادگی اجتماعی و بین المللی جاری است و کلیه قراردادها و معاهدات مخالف خود را بلا اثر می کند. 💢این قاعده در ارتباط با اقلیت های دینی ساکن کشور اسلامی مصادیق زیادی دارد. برای مثال تولیت کافر بر اوقاف ،مسلمین ولایت بر صغار مسلمان ازدواج دختر مسلمان با کافر، تصدی امر ،قضاوت ریاست قوای حاکم همچون ریاست جمهوری ولایت امر توسط ،کافر سلطه بر وسایل ارتباط جمعی برای القای فرهنگ غیر اسلامی و ... می تواند از مصادیق این اصل باشد. 📖کتاب به کوشش 📌@canoon_org
79 مشاهده