‌این بارمن الغریب الی الحبیب.... غریب منم که می‌سوزم از فراغ تو وچاره‌ای نمی‌یابیم حبیب تویی که دل می‌بری و طبیب منی...سلام بر حلاوت عشقت، که از شهد شیرین‌‌تر است...و سلام بر تشنگی با یاد تو، که از نوشیدن گوارا‌تر است