⚠️ ⚠️ کسی که میخواهد تسلیم شود، دستش را روی سر می گذارد.از طرفی دیگر، عرب وقتی به اضطرار می رسد، همه‌ی چاره‌ها بریده می‌شود و راه چاره ندارد، دستش را روی سرش می گذارد. (مانند زینب کبری [سلام الله علیها] که هنگام دیدنِ شمر ملعون بر سینه‌ی برادرش [علیه السلام]، دستش را روی سر گذاشت یعنی 《همه‌ی امیدها و چاره های من بریده و نابود شد》) اینجا هم، یعنی《 مهدی جان! من نیز مضطرم؛ به فریادم برس!》 منظورم این است که گاهی نامِ نامی حضرت (علیه السلام) را ببریم و سپس برخیزیم و با ادب سلام بدهیم تا آقا نگاهی به ما بکند و این دلِ خاکی و مسین را به طلای ناب و کیمیا تبدیل کند. آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند آیا شود که گوشه‌ی چشمی به ما کنند؟! خلاصه اینکه امام زمان (علیه السلام) می فرماید :《هرکس برای فرج من دعا کند، من هم برای حاجت های او دعا می کنم》. یعنی امام عصر (علیه السلام) احسان را تلافی و جبران می‌کند؛ وقتی هم که جبران کرد، ما از هلاک دینی، محفوظ می مانیم. •••━━━━━━━━━ 𝙹𝙾𝙸𝙽→@chadooriyam