#بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ⚠️ #آماده‌باش ⚠️ حضرت امام سجاد (علیه السلام) می فرمایند:《 انتِظَارُ الفَرَجِ، مِن اَعظَمِ الفَرَجِ[همان، ج ۲، ص۵۰] : چشم به راه گشایش بودن، خود از بزرگترین گشایش هاست 》یعنی بالاترین عظیم ترین ظهور، برای خود این انسانِ منتظر حاصل می‌شود. مگر می‌شود من به یاد امام زمان (علیه السلام) باشم و او مرا یاد نکند ؟! شما اگر به یک بزرگی احترامی بکنی، او تلافی می‌کند، جبران می‌کند، اما اگر برای امام مهدی (علیه السلام) دعا بکنی یا به یاد او بنشینی، آیا او هیچ از تو یاد نمی کند؟! تازه قضیّه عکس این‌ است! زمانی هم که ما از او غافلیم، او از ما یاد می کند. روزی عبدالله بن اَبان زیّات به محضر شریف امام رضا (علیه‌السلام) آمد و عرض کرد:《 یا ابن رسولِ الله ! برای من و خانواده و اهل بیتم دعا کنید !》 امام رضا (علیه‌السلام) در پاسخ فرمودند:《 اَوَلَستُ اَفعَلُ؟![نور الثقلین، ج ۲، ص۲۶۴] : مگر این کار را نمی کنم؟!》 در ادامه ی همین روایت فرمودند:《 به خدا سوگند کارهای شما هر روز و شب به من عرضه می شود...》. این منطق امامان معصوم (علیهم‌السلام) است که نامه ی اعمال ما که به‌دست‌آنان می رسد، اگر خوب باشد، دعا می‌کنند تا توفیق مان اضافه شود و اگر بد باشد، از خدا برای ما طلب آمرزش می کنند.