#دلنوشته‌_مهدوی . آقا جان! برای تو می نویسم و می دانی. مرا ببخش که خودمانی شدم. آخر تو بهترین یار و همدم من هستی. برای همین است که شما بزرگوار را «آقا جان» خطاب می کنم. می دانم راضی هستی، چون خیلی مهربانی. آقا جان، ببین که چطور دستانم را به آسمان، به خاطر عشق به تو بالا می برم و بلند می گویم: «آقا جان دوستت دارم». آقا جان آخرین نامه هام فقط خاص توست و فقط برای تو می نویسم. چرا از دیدگان پنهانی؟ مگر ما رو دوست نداری؟ تا به کی غم فراق یار؟ تا به کی غم دوری؟ تا به کی سرگردانی و بی قراری؟ تا به کی انتظار کشیدن و منتظر ماندن؟ تا به کی از غم دوری تو، لب گزیدن و در قفس ماندن؟ تا به کی غصه خوردن و دم نزدن؟ تا به کی از هجرانت، آزرده خاطر شدن؟ تا به کی حسرت کشیدن؟ آقابیا..