در اينکه پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) در چه روزى چشم از جهان بربست، اختلافى نيست. همه اتفاق نظر دارند که روز دوشنبه بود و مشهور ميان پيروان اهل بيت(عليهم السلام) اين است که دفن آن حضرت سه روز بعد انجام يافت. گرچه از روايات استفاده مى شود که تعجيل در دفن ميّت مستحب است; ولى هنگامى که شخص از دست رفته کسى مانند پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) باشد و مردم بخواهند گروه گروه بر او نماز بخوانند و اداى احترام نسبت به او بنمايند، مسئله شکل ديگرى به خود مى گيرد. از روايات نيز استفاده مى شود مردم ده نفر ده نفر وارد حجره پيامبر شدند و بر آن حضرت نماز گذاردند و سپس در همانجا بدن پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) به خاک سپرده شد، زيرا بعد از آنکه هرکسى در باره محل دفن پيامبر اظهار نظرى کرد، بعضى مکه را پيشنهاد کردند و عده اى مدينه را (در بقيع يا در صحن مسجد رسول الله) امير مؤمنان على(عليه السلام) فرمود: «إنَّ اللهَ لَمْ يَقْبِضْ نَبِيّاً إلاّ في أطْهَرِ الْبِقاعِ فَيَنْبَغي أنْ يُدْفَنَ فِي الْبُقْعَةِ الَّتي قُبِضَ فيها فَاتَّفَقَتِ الْجَماعَةُ عَلى قَوْلِهِ(عليه السلام) وَ دُفِنَ في حُجْرَتِهِ; خداوند هيچ پيغمبرى را قبض روح نمى کند مگر در پاکترين نقاط روى زمين، بنابراين سزاوار است در همان محلى که حضرت قبض روح او شده دفن شود. هنگامى که مردم اين سخن را شنيدند متفقا رأى آن حضرت را پذيرفتند و بدن پاک پيامبر در همانجا به خاک سپرده شد».(تهذيب الاحکام، ج 6، ص 2-3.) در اينکه قبل از پوشاندن قبر چه کسى وارد قبر شد، همچنين نقل شده است: على(عليه السلام) و فضل بن عباس و دو نفر ديگر وارد شدند.(بحار الانوار، ج 22، ص 525) به هر حال شک نيست که تجهيز پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) اعم از غسل و تکفين و نماز و تدفين عمدتاً به وسيله على(عليه السلام) صورت گرفت در حاليکه ديگران در سقيفه بنى ساعده مشغول گفت و گو و چانه زدن در امر خلافت بودند و حتى مطابق بعضى از نقلها تعزيه گردانهاى سقيفه موفق به نماز بر پيامبر هم نشدند. منبع: پيام امام اميرالمؤمنين عليه السلام، ج 8، ص: 556-547