ستون، محلّ اعتماد است! محل تکیه! محلّ "اگر همه نبودند، او هست" " همه اگر رفتند، او می‌ماند" ستون یعنی همان قسمتی که مطمئنّی فرو نمی‌ریزد، و در بحران‌ها، می‌توانی زیر سایه‌ی اَمنش، آرام بایستی و نظاره کنی! عباس شدن ...مسیرِ "ستون شدن" است برای امام! جایی که دیگر هیچ زاویه‌ی تیزی در وجودت، نمانده باشد که در هیاهویِ بحران‌ها، تو را فرو بکشند! هیچ زاویه‌ای با ریشه‌ی "من" ...