🍃یار ناز آفرین دوست دارم گِله کنم، گِله‌های پی در پی. گِله کنم از هر چیزی که دلم به خاطرش سوخته، به خاطرش گرفته. دوست دارم گِله کنم، به تو، از همه چیز. اگر در میان گِله‌هایم حتّی از خودت هم گِله کردم می‌شود التماس کنم، از دستم آزرده نشوی؟ دوست دارم گِله کنم تا بتوانم زندگی کنم. گِله‌ها راه نفس را بسته‌اند اگر آنها را رها نکنم، شاید بمیرم. می‌دانم که به مردنم راضی نیستی. پس بگذار گِله کنم. دوست دارم گِله کنم. این که گِله‌‌ها گرهی را وا می‌کنند یا نه، بماند من محتاج گله کردن هستم. می‌دانم اگر گله کنم، سبک می‌شوم به قدری سنگین شده‌ام با این گله‌ها، تابِ کشیدن خودم را هم ندارم.🌴🍁🌴 دوست دارم گِله کنم؛ ولی خجالت می‌کشم. تو خودت این قدر درد داری و پر از غصّه‌ای.🌴🍁🌴 شرط وفا نیست که من دردی به دردهایت اضافه کنم. یا توانم را زیاد کن یا رنگ شرم را از نگاهم بزدا و بگذار راحت گِله کنم. باشد، بماند گِله‌ها. امشب را هم دوام می‌آورم. ولی اگر عیبی ندارد، بگذار این گِله را بکنم، بعد بروم. نامش را گِله نگذار، یک سؤال است سؤالِ یک بیچاره، بیچارۀ از همه جا رانده.🌴💎🌴 آقا! چرا جوابم را نمی‌دهی؟ پس کی می‌خواهی بگویی که آیا با من دوست می‌شوی یا نه؟ بس نیست این همه انتظار؟! شبت بخیر یار نازآفرین! 🌴🍁🌴 🌴🌹🌴 🌴💎🌴