⭕️ پیام اطلاعیه انتخاباتی مجمع روحانیون مبارز چیست؟/ گذار از تحریم به حضور فعال در انتخابات/ اصلاح طلبان دوباره با محوریت خاتمی به میدان میآیند؟ / قسمت سوم
♨️ حالا اما با همه این احوال و باوجود اینکه خاتمی قبلا گفته بود، دیگر زمان تکرار کردن گذشته و حتی اگر ما هم بگوییم کسی اعتنا نمیکند، ظاهرا اصلاحطلبان سنتی به این نتیجه رسیدهاند که با محوریت شخص خاتمی دوباره وارد میدان رقابت شوند و او را برای جمع کردن نیروهای سیاسی و بدنه جلو بیندازند؛ اتفاقی که طبیعتا میدان را برای افرادی در داخل و بیرون مجمع روحانیون مبارز ازجمله سیدمحمد موسوی خوئینیها محدود خواهد کرد.
💢 نکته مهم درخصوص تصمیم یادشده این است که احتمالا این تصمیم آنهم در برهه کنونی احتمالا بهسادگی مورد پذیرش جریانها و شخصیتهای مختلف اصلاحطلبان قرار نخواهد گرفت.
🔻اول از همه اینکه گروههایی مثل کارگزارانیها، همچنان در پی ایجاد ساختاری هستند که مانند شورایعالی تحتتاثیر جدی افرادی چون خاتمی و عارف نباشد و از اینرو بعید نیست در آینده ساز ناکوکی بزنند، لذا خاتمی اکنون در مسیر پیشروی خود علاوهبر اینکه آن کاریزمای قبلی را برای چهرههای اصلاحطلب ندارد، احتمالا تا زمانی که تصمیم خود برای تن دادن به یک سازمان و ساختار حزبی را به روشنی بیان نکند، نمیتواند نقش محوری و موثری برای انتخابات آتی ایفا کند.
💢 علاوهبر این هستند جریانهای رادیکالتری که بهسادگی نشستن کنار خاتمی برای ورود به انتخابات را نپذیرند، چنانکه در انتخابات سال مجلس نهم نپذیرفتند و حتی او را مورد انتقاد قرار دادند. همین چندروز پیش آذر منصوری، قائممقام دبیرکل حزب اتحاد ملت درخصوص همین مساله و اینکه مردم اساسا از ائتلاف ناموفق اصلاحطلبان در انتخاباتهای اخیر ناامید شدهاند، گفته بود: «اینکه از حالا زمزمههایی ازسوی برخی افراد مطرح میشود که قصد کاندیداتوری در انتخابات ۱۴۰۰ را دارند، نهتنها واکنش مثبتی ازطرف جامعه بهدنبال ندارد، چهبسا مورد تمسخر نیز قرار میگیرند.»
🔴 سوم، جدا شدن از دولت یا همان وضع موجود
🔻مهمترین مسالهای که البته نهتنها در این اطلاعیه که از دیگر اظهارنظرهای اصلاحطلبان هم قابلبرداشت است، تلاش برای فاصله گرفتن از دولت یا همان نتیجه عملکرد روحانی است؛ تلاشی که شاید بهمثابه کوبیدن آب در هاون باشد و نهتنها باعث سفیدشدن جایگاه اصلاحطلبان در افکار عمومی نشود، که موجبات یک درگیری جدی با دولتیها را هم فراهم آورد و از آنجاکه دولت هم رسانه دارد و هم نسبتی با بخشی از اصلاحطلبان چون کارگزاران، آنگاه نتایج منفی یک درگیری درونی نیز به نتایج ناکارآمدی روحانی اضافه شود.
♨️ اما صرفنظر از این نکته، چرایی اینکه اصلاحطلبان امکان جدا شدن از دولت را ندارند، خود یک مساله مهم است. اولا افکار عمومی همه به یاد دارند که آنها در 92 و 96 برای پیروزی حسن روحانی چهها که نکردند. در انتخابات 92 عارف را قربانی کردند و در انتخابات 96 جهانگیری را سوزاندند و همه اینها علاوهبر اظهارنظرهای پررنگی چون «تکرار میکنم»، «ما تضمین روحانی هستیم»، «اگر روحانی پیروز نشود ایران ونزوئلا میشود» و... است؛ حرفهایی که آنقدر عیان و متکثر است که تنها بازنشر آنها میتواند برای اصلاحطلبان خسارت سنگینی را بهدنبال داشته باشد.
🔴 دومین نکته، همراهی گفتمانی اصلاحطلبان با دولت و درنتیجه شکست آن است؛ بدین معنا که حتی اگر اصلاحطلبان موفق شوند که بگویند کارنامه روحانی از ما جداست، مردم میگویند روحانی همان را اجرا کرد که شما در سر داشتید و مدافعش بودید. حل مشکلات کشور از مسیر سیاست خارجی نهتنها ایده اصلاحطلبان از گذشته بوده که هم اکنون هم بسیاری از فعالان سیاسیشان آن را مطرح میکنند و طبیعتا این پاسخ مردم خواهد بود که آزموده را آزمودن خطاست. ناگفته نماند که برخی اصلاحطلبان در همین اثنا باتوجه به همین نکته تلاش کردهاند بحثهایی چون عدالتخواهی را در گفتمان خود وارد کنند و برای آن اسنادی هم بنویسند تا بتوانند در انتخابات پاسخگوی بخشی از مطالبات عمومی مردم باشند، اما خب هم فرصت برای جا انداختن این مساله در افکار عمومی محدود است و هم اینکه کنشی تاکنون از این جریان در افکار عمومی ثبت و ضبط نشده که بتوانند از آن بهرهبرداری انتخاباتی کنند.
@iran_onlin_ir