🔶 ولايت فقیه عهده ‏دار زمينه‏ سازى و دعوت و تربيت افراد و سازمان دادن به آن‏هاست. و در صورتی كه مردم آمادگى داشته باشند و پشتيبانى كنند ولايت و رهبرى با فقهاست، كه نمى‏ توان كنار نشست و به نظارت پرداخت. 🔶 به اندازه ‏اى‏ كه مردم مى‏ پذيرند و تحمل مى ‏كنند، حجت بر فقيه تمام مى ‏شود كه عهده ‏دار شود و رهبرى كند. «لولا حُضورُ الْحاضِرِ وَ قِيامُ الْحُجَّةِ بِوجُودِ النّاصِرِ لألْقَيْتُ حَبْلَها عَلى غارِبِها وَ لَسَقَيْتُ آخِرِها بِكاْسِ أوَّلِها». 🔶 آنجا كه پذيرش جهانى براى حكومت حضرت مهدى علیه السلام نيست، نمى ‏توان از پذيرش‏هاى مقطعى و منطقه ‏اى چشم پوشيد، بلكه بايد از اين امكان استفاده كرد و به زمينه ‏هاى بيشتر و گسترده‏ تر دست يافت. 🔶 ولى نمى‏ توان در اين مراحل به خويشتن دعوت كرد و از معصوم چشم پوشيد، كه دعوت به خويشتن و بالابردن پرچم و استقلال در حكومت، همان طاغوت تراشى و حمايت و دعوت به طاغوت است كه در روايات آمده: «كُلُّ رايَةٍ تُرْفَع قَبْلَ قِيامِ الْقائِمِ فَصاحِبُها طاغُوتٌ»؛ هر پرچمى و هر دعوت مستقلى پيش از قيام قائم دعوت طاغوت است و باطل است. 📚 تقیّه، ص 217 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie