دمی با امام نشستن، لحظاتی با او مصاحبت کردن، چهره‌اش را نگریستن، بر لبانش طراوت لبخند دیدن و ترانه‌های آسمانی از دهانش شنیدن، سفره‌ی دل باز کردن و کوله‌بار درد‌ها و رنج‌ها را در کنارش سبک کردن، به طنین خوش صدایش گوش سپردن و با کلام خدایی‌اش جان گرفتن، نماز به او اقتدا کردن و حقیقت مناجات با خدا را لمس کردن...🥲✨ این‌ها آرزو‌هایی است که در ایام تیره‌ی غیبت با آن‌ها زندگی می‌کنیم و بار‌ها به خود می‌گوییم: آیا می‌شود ما هم به این آمال و آرزو‌ها برسیم؟!...🤍 _تیکه‌ای از کتاب " دیده به راه " به قلم آقای داوود صفرزاده 🆔 @Clad_girls | دختران چادری