هدایت شده از ادرکنی اقا جان
شخصى محضر امام صادق رسيد عرض كرد: دو آيه در قرآن است من هر چه دقت مى كنم محتواى آن را نمى فهمم . امام پرسيد: كدام آيه ؟ او در جواب گفت : آيه اول اين است كه خداوند مى فرمايد: ((ادعونى استجب لكم )): مرا بخوانيد تا دعاى شما را مستجاب كنم . من خدا را مى خوانم ، اما دعايم مستجاب نمى شود! حضرت فرمود: آيا گمان مى كنى خداوند خلاف وعده كرده ؟ گفت : نه . فرمود: پس علت چيست ؟ گفت : نمى دانم . فرمود: اكنون من آگاهت مى كنم ، هر كس خدا را بندگى كند، به دستورات او عمل نمايد، آنگاه دعا كند و شرايط دعا را رعايت كند، خداوند دعاى او را اجابت خواهد كرد. پرسيد: شرايط دعا چيست ؟ امام فرمود: نخست حمد خدا را بجاى مى آورى و نعمت هاى او را يادآور مى شوى و بعد شكر مى كنى ، سپس درود بر پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرستى ، آنگاه گناهانت را به خاطر مى آورى و اقرار مى كنى ، از آنها به خدا پناه مى برى و توبه مى نمايى ، اين است شرايط قبولى دعا. پس از آن فرمود: آيه ديگر كدام است ؟ عرض كرد: اين آيه كه مى فرمايد: ((ما انفقتم من شى ء فهو يخلفه و هو خير الرازقين )): من در راه خدا انفاق مى كنم ولى چيزى جاى آن را پر نمى كند! حضرت پرسيد: آيا فكر مى كنى خدا از وعده خود تخلف كرده ؟ در جواب گفت : نه . امام فرمود: پس علت چيست ؟ گفت : نمى دانم . امام فرمود: اگر كسى از شما مال حلالى به دست آورد و در راه حلال انفاق كند هيچ درهمى را انفاق نمى كند مگر اين كه خداوند عوضش را به او مى دهد. (داستان های بحارالانوارجلد4).