سلسله مباحث مهدویت-۴۳؛ آیا امام زمان(عج) همسر و فرزندی دارند؟/ ۳۰ ملازم حضرت ولی عصر آیا امام زمان(عج) همسر و فرزندی دارند؟/ ۳۰ ملازم حضرت ولی عصر یکی از مسائلی که در حوزه مباحث عمومی مهدویت است و موضع ما نسبت به آن هر چه باشد، به اصل مطلب ضرری نمی رساند، این است که آیا امام عصر همسر و فرزند دارند یا نه؟ به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر جلسه چهل و سوم از سلسله مباحث مهدویت است که توسط حجت الاسلام سیدمحمدباقر علوی تهرانی ایراد شده است. یکی از مسائلی که در حوزه مباحث عمومی مهدویت است و موضع ما نسبت به آن هر چه باشد، به اصل مطلب ضرری نمی‌رساند، این است که آیا امام عصر همسر و فرزند دارند یا نه؟ در جلسه قبل عرض کردیم که در این مسئله چهار نظریه وجود دارد. قول اول این است که امام ازدواج کرده اند و دارای فرزند هستند. قول دوم این است که امام ازدواج نکرده اند. قول سوم این است که امام ازدواج کرده اند ولی فرزند ندارند. برخی نیز نسبت به این مسئله سکوت کرده اند. چون فایده‌ای در آن وجود ندارد. قول اول را در جلسه قبلی کامل بحث کردیم. قول دوم که می‌گوید امام همسر و فرزندی ندارد به شش نوع دلیل استناد کرده است. همان دلایلی که برای قول اول بیان شد برای قول سوم نیز قابل استناد است. اول اینکه می‌گویند ازدواج و صاحب اولاد شدن امام با یکی از مهمترین فلسفه‌های غیبت او که خفا و شناخته نشدن امام است، سازگار نیست. زیرا کسی که ازدواج می‌کند و صاحب فرزند می‌شود، مورد شناسایی خانواده اش قرار می‌گیرد و این با غیبت و خفاء ناسازگار است. ما روایاتی داریم که بر غیبت کامل امام دلالت می‌کند. مثل فرمایش امام صادق که فرمودند «صاحب هذا الأمر تعمی ولادته علی هذا الخلق لئلا یکون لأحد فی عنقه بیعة إذا خرج.» یعنی ولادت صاحب الأمر به این دلیل بر خلق پوشیده است تا چون ظهور کند بیعت احدی بر گردنش نباشد. لذا ولادت حضرت را مخفی کرده اند، چه برسد به بحثی مانند ازدواج. چون نباید کسی به امام دسترسی پیدا کند. امام در فرمایش دیگری می‌فرمایند «ان للقائم غیبة قبل ان یقوم انه یخاف (واوما الی بطنه یعنی القتل)» که یکی از ادله غیبت این است که جان امام در خطر نباشد. لذا مسئله ازدواج امام با این فلسفه در تعارض است. امام باید غایب باشد تا بیعت طاغوتی بر گردنش نباشد. اگر امام با کسی بیعت کند، بیعت شکن نیست. لذا ازدواج حضرت با این دو فلسفه در تعارض است. دومین دلیلی که وجود دارد این است که وکلای امام در دوران غیبت صغری که ۶۹ سال به طول کشید، هیچ یک به ازدواج امام و همسر و فرزند ایشان اشاره نکردند. این خود قرینه ای قوی است که این مسئله اتفاق نیفتاده باشد. دلیل سوم این است که ما روایاتی داریم که صراحتاً به این مطلب اشاره کرده است که حضرت اولادی ندارند. قاعده در اثبات امامت یک امام این است که امام باید حتماً فرزند پسر داشته باشد که امامت به نسل بعدی انتقال پیدا کند و چون امام رضا در طول ۲۰ سال امامت ۱۲ سال فرزند نداشتند، واقفیه آمدند و با استناد به این روایات می‌خواستند امامت حضرت را زیر سوال ببرند. علی ابن حمزه که رئیس واقفیه است به امام رضا می‌گوید: انا روینا ان الامام لا یمضی حتی یری عقبه؟ قال: فقال أبو الحسن (ع): أما رویتم فی هذا الحدیث غیر هذا؟ قال: لا، قال: بلی والله لقد رویتم فیه الا القائم و أنتم لا تدرون ما معناه و لم قیل، قال له علی: بلی والله ان هذا لفی الحدیث، قال له أبو الحسن (ع): ویلک کیف اجترات علی بشئ تدع بعضه. ثم قال: یا شیخ اتق الله و لا تکن من الصادین عن دین الله تعالی. یعنی ما روایت کردیم که امام (ع) از دنیا نمی‌رود مگر اینکه عقبه خودش را ببیند، امام رضا (ع) فرمودند: آیا سخنی که من برای تو گفتم چیزی غیر از این بود؟ علی بن ابی حمزه گفت: نه، امام (ع) فرمودند: بله شما این را روایت کردید ولی نفهمیدید معنای این روایت چیست و چرا گفته شده «ان الامام لا یمضی حتی یری عقبه الا القائم»، ابن ابی حمزه گفت: من نمی‌دانم، به خدا در حدیث چنین چیزی آمده است، امام رضا (ع) فرمودند: وای بر تو چطور جرأت می‌کنی برای من چیزی را بگویی که بعضی از آن را رها می‌کنی، سپس فرمودند: ای شیخ از خدا بترس و تقوای خدا را پیشه کن و از کسانی نباشد که جلو دین خدا را می‌گیرند. لذا امام رضا در این روایت می‌فرماید هر امامی فرزند دارد مگر حضرت مهدی (عج).