ادله آنها از این قرار است که اولاً آنها مسئله را یک مسئله حاشیه‌ای می‌دانند و اظهار نظر در این مورد را جدی نمی‌دانند. دلیلی دوم آنها این است که در منابع قدیمی ما اصلاً از این مسئله بحثی نشده و این بحث سابقه‌ای چهل ساله دارد. لذا تا هزار سال قبل مطرح نشده و مشکلی هم نبوده است لذا از این به بعد هم مشکلی نخواهد بود.
نظر سوم این است که می‌گویند، ادله هر دو طرف چه آنانکه موافقند و چه آنانکه مخالفند، در آن حد از اعتبار نیست که بتوان تکلیف این مسئله را روشن کرد. بسیاری از روایات مرسل است یا راویان مجهول دارد.
چهارمین دلیل آنها این است که می‌گویند این روایات ضعف سندی دارد و با هم معارض هستند و رجحان نمی‌توان پیدا کرد. تعداد روایت‌های موافقین بیشتر است اما این مسئله اطمینان آور نیست.
به استناد این چهار مسئله، عده‌ای در مورد بحث اینکه امام همسر و فرزندی دارند یا نه، سکوت می‌کنند.
این مسئله که آیا امام همسر و فرزندی دارند یا نه؟ در چهل سال پیش به شکل یک مقاله ظهور و بروز پیدا کرد و بعدها شهیدبزرگوار سیدمحمد صدر صاحب کتاب تاریخ الغیبه الکبری، از این مسئله یاد کرده اند.
در آن مقاله به ۸ روایت از بحار اشاره می‌شود که «خلفاءالمهدی و اولاده و ما یکون بعده» است. این ۸ روایت بیشتر بر جانشینی امام دلالت می‌کند نه اینکه حضرت اولاد دارد یا ندارد.
مرحوم شهید صدر در کتابش مسئله را از جهت قواعد عامه و اخبار مورد بررسی قرار می‌دهد. او می‌گوید از جهت قواعد عامه منعی وجود ندارد که حضرت، همسر داشته باشند. لذا می‌گوید قواعد عام نشان می‌دهد که امام ازدواج کرده ولی فرزند ندارد. چون قواعد کلیه می‌گوید امام باید محافظ سنت‌ها باشد. اما فرزند داشتن امام را با همان قواعد کلی نمی‌توان اثبات کرد.
شهید صدر می‌گوید از جهت اخبار، مسئله قابل استناد نیست یعنی به روایتی نمی‌توان در این مورد استناد کرد.
مسئله دوم از سلسله مباحث عمومی این است که امام در کجا زندگی می‌کنند که این را در جلسات بعدی دنبال خواهیم کرد.
کد خبر 4566440