─═इई 🍃♥️🍃ईइ═─ ♥️ممکن است در کودکی یاد گرفته باشیم که هیجان‌ها «بد» هستند و بنابراین هیجان‌های فرزندان‌مان هم مانند هیجان‌های خودمان برای‌مان ناراحت‌کننده می‌شوند. ♥️زمانی‌که احساسات خود را مستقیم، ساده و به شیوه‌های غیرتهدیدکننده بیان می‌کنیم، فرزندان‌مان بهره می‌برند. ♥️یک کودک نه تنها می‌خواهد بداند والدینش چه فکر‌ می‌کنند، بلکه می‌خواهد بداند احساس آن‌ها چگونه است. وقتی ناراحت، خشمگین، یا ناامید، هیجان‌زده، مغرور، یا خوشحالیم می‌توانیم به فرزندان‌مان اجازه دهیم که بدانند. کودکان نیاز دارند بدانند که ما نیز احساسات داریم. وقتی هیجان‌های‌مان را بیان می‌کنیم، فرزندان‌مان می‌فهمند چه برای ما مهم است و همچنین شاهد مدلی برای بیان سالم هیجان می‌شوند. کودکان از طریق مشاهده‌ی شیوه‌های پاسخ هیجانی ما، و نه فقط کلماتی که می‌گوییم، همدل‌بودن را یاد می‌گیرند. می‌توانیم ضمن‌ احترام‌گذاشتن به تجربه‌های خودمان و فرزندان‌مان، اصیل و پر شور باشیم.