🟢 تقوا لازمه انسانيت است 🔻نبايد تصور كرد كه تقوا از مختصات ديندارى است از قبيل نماز و روزه، بلكه تقوا لازمه انسانيت است. 🔻لازمه اينكه انسان از زندگى حيوانى - و جنگلی - خارج شود و يک زندگى انسانى اختيار كند اين است كه از اصول معين و مشخصى پيروى كند، و لازمه اينكه از اصول معين و مشخصى پيروى كند اين است كه خود را در چهارچوب همان اصول محدود كند و از حدود آنها تجاوز نكند و آنجا كه هوا و هوس‏هاى آنى او را تحريک مى‏كند كه از حدود خود تجاوز كند خود را «نگهدارى» كند. 🔻نام اين «خود نگهدارى» كه مستلزم ترک امورى است «تقوا» است. چيزى كه هست تقواى دينى يک علوّ و قداست و استحكام ديگرى دارد و در حقيقت جز بر مبناى محكم ايمان به خدا نمى ‏توان بنيانى مستحكم و اساسى و قابل اعتماد به وجود آورد : «أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ تَقْوَىٰ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» (توبه/۱۰۹) ﺁﻳﺎ کسی ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎﺩ [ﺍﻣﻮﺭﺵ] ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﻘﻮﺍی ﺍلهی ﻭ ﺭﺿﺎی ﺍﻭ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ کسی ﻛﻪ ﺑﻨﻴﺎﺩ [ﺍﻣﻮﺭﺵ] ﺭﺍ ﺑﺮ ﻟﺐ ﭘﺮﺗﮕﺎهی ﺳﺴﺖ ﻭ ﻓﺮﻭﺭیختنی ﻧﻬﺎﺩﻩ؟! ﻭ ﺁﻥ ﺑﻨﺎ ﺑﺎ ﺑﻨﺎﻛﻨﻨﺪﻩﺍﺵ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﺳﻘﻮﻁ ﻣﻰﻛﻨﺪ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﮔﺮﻭﻩ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻤﻰﻛﻨﺪ. 📚 مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (تقوا - ده گفتار)، ج‏۲۳، ص: ۶۹۷- با تلخیص و ویرایش جزئی